1957 – 59
İstanbul, Fatih,
Bütün gün beni, bu kâğıtların başında oturmaya iten yalnızlığımı düşündükçe acımın artmasını istiyorum. Bu büyük, kalabalık şehirde hiçbir teselli yok benim için. Acım, çok önceleri, başka sokakların, başka pencerelerin, yatak odalarının, bütün o anlamsız eşyanın bulunduğu ortamda çok daha büyüktü. Şimdi başka bir
Petir Canavarı ZENGO
"Petir Canavarı Zengo yakalandı. Beş vilayet sınırı içinde sindirip sındırmadığı kimse kalmamıştı. İnsanları titreten haydut, en sonunda kapana kısıldı."
Hükümet konağı önündeki caddeden geçerken bütün yol boyu, onu görmek için gelenlerle dolmuştu. İki eli bir zincire vurulmuştu. Sarkan zincirin ucu
PİYANO SESİ
( #36195032 Bu etkinlik kapsamında yazılmıştır, büyük harflerle yazılan kelimelerin nedeni budur.)
7 Temmuz Cumartesi:
SİNCAP kostümü giymiş, reklam broşürü dağıtan maskota çarpmaktan son anda kurtularak, şehir meydanının en güzel köşesinde yer alan otelden hemen sonra sola saptı. Bir şeyin etrafında toplanmış
Gecenin bir vakti...
Gecenin bir vakti yola çıkmışızdır.
Gökyüzünü seyredebilmek için kapatmışızdır arabanın farlarını.
Sen ve ben, biz olurken sevdiğim...
Gecenin koynunda birleştirmişizdir ellerimizi.
Ve dünyanın en güzel kokusunda sevdiğim...
Hapsetmişizdir kendimizi.
Gecenin bir vakti yola çıkmışız.
Yollar bomboş, aynı olması gerektiği gibi...
Çünkü sen ve ben, biz olduktan beri en güzel kalabalığı yaratmışız sokaklarımızda.
En güzel düşlere uyanmış, seni seyretmenin verdiği huzurla, ellerinden öpmüşüm.
Yalnız kaldığım anlarda, en çok seni düşünmüşüm.
Biz, farklı diyarlarda iki aynı beden,
İki aynı ruh...
Buluşması elzem...
Gıdıl İsmet...
Beni merak ediyorsanız bu resimden bana bakın.
dropbox.com/s/josp2eiqbczyc...
Üzerimde duran küllük, yeşile çalan taşlı çakmak ve yarım bırakılmış bir Maltepe sigarasından ibaret. Gerisi alabildiğine toz, toprak. Unuttular bizi, işe yarar yanlarımızı söküp bir boş tarlaya çektiler hurdamızı. Şimdi kurda kuşa yuva
Yabu
“Kaç yıldır görmüyorsun buraları?” diye sordu Enver.
Gözlerimi kerpiç damlarda, demiryolu boyunca uzanan tel örgüde, tel örgünün arkasındaki Suriye toprağında ve daha ötede, akşam karanlığına gömülen Resulayn kasabasında gezdirdim bir süre.
“On iki yıl,” diye mırıldandım.
Sonra, on iki yıl adını verdiğim zaman dilimi, içinde taşıdığı on iki