Oğuz Atay'ın okuduğum ilk kitabı Tutunamayanlar oldu. Bu eser Türk edebiyatının en önemli eserlerinden biri olarak gösteriliyor ve gerçekten bunu hak eden bir kitap. Tutunamayanlar'ı okuyupta etkilenmeyen yoktur bence çünkü beni derinden etkiledi. Aslında kitabın zor bir anlatımı yok, anlaşılır bir dili var ama bir kısımda noktalama işaretleri yok işte orda ben bir zorlandım :) Bence bu kitabı okumak için ertelemeyin, kitabın kalınlığından korkmayın, anlayamam diye düşünmeyin :) Ben ilk kitap elime geçer geçmez başladım fakat 200. Sayfalara doğru ara verdim neden ara verdiğimi bende bilmiyorum. Sonrasın da tekrar başladığım zaman keşke ara vermeseydim dedim hatta bu eseri tekrar okuyacağım. Kitabı bitirdikten sonra iyi ki okumuşum dedim. Bazı sayfaları dönüp tekrar tekrar okudum, anlamadığımdan değil unutmak istemediğimden.
Bazen dedim ki '' Bat Dünya Bat'' Selim oldum, bu düzene kızdım. Turgut oldum bu düzene ayak uydurdum. Günseli oldum, sevdiğin insan o ne kadar izin verirse o kadar yaklaşabileceğini anladım. Hatta hayat bir Olric'le daha kolay yaşanır aslında diye eğlendim kendimle. Kimi filmlere, kimi müziğe, kimide kitaplara tutunur neden mi? Çünkü artık tutunamaz insan insana...
