Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
fedâkarlığın erdemi
İzdiham Dergisini hep çok severek okudum, okumaya devam edeceğim. İçeriği, yazarları, yazılanlar çok sağlam, özgün. Her sayfası ayrı bir şey kattı bana tüm sayılarında. O kadar çok beğendiğim kısımlar var ki hangisinden bahsedeyim bilmiyorum. Bir yazıda, çözümleyemediğim, düşüne düşüne bir hâl olduğum bir sorunun cevabını buldum. Ondan bahsetmek
Bilincin İhtişamlı Gizemi
Descartes’ın şüphe metodunu kullanarak oluşturduğu felsefesinin temelinde refleksif bilinç yer alır. Sırayla her şeyin doğruluğunu ve kesinliğini sınayan Descartes, son raddede açık seçikliğinden ve kesinliğinden emin olduğu bir şey bulur nihayet: düşünen ben. Ünlü “cogito ergo sum” (düşünüyorum, o halde varım) onun felsefesinin temel dayanağıdır.
Kitap konu olarak tamamen farklı ve ilginç bir hikayeden oluşuyor. Umutsuz insanların olduğu bir dünyada intihar etmelerine yardımcı olmak için nesillerdir intihar malzemeleri satan bir aileyi anlatıyor. Ailenin intihar eden ünlülerin isimlerinden oluşan üç çocukları var. Bu yönden çok ince düşünülmüş bir eser; Marilyn Monroe'dan Marilyn, Vincent Van Gogh’tan Vincent ve bir de en küçük çocuk için Alan Turing'den Alan var. Ailede Alan hariç herkes depresif mutsuz ve hayata bakış açıları karanlık,ölüm üzerine. Alan ise bana göre masum, hayattaki sadece güzel şeyleri gören çocukluğu temsil eden bir karakter. Mutlu, gökyüzünü mavi insanları sevgi dolu ve intihar dükkanında dahi gülünecek,umut edecek şeyler bulan bir çocuk. Öyle ki ailedeki herkes Alan’ı “hasarlı” olarak nitelerken zamanla onun sevgi ve umudu sayesinde onlarda hayata bakış açılarını değiştiriyor. Sevgi bulaşıcıdır.
Evet kitabı beğendim fakat daha çok ortaokul-lise yaşlarına daha uygun.Yani öğrencilere okutulabilir. Öykü şeklinde ilerliyor, içinde Van Gogh’tan da parçalar var tabii ki… Fantastik yanları da var. Ben sevdim
İki Kültürü Aşmak - Wallerstein&Lee
Sosyal bilimlerin doğuşunu inceleyen Gulbenkian Komisyonu raporunu beğendim, ama C. Snow'un İki Kültürü'nü beğenmedim, bunu daha önce yazmıştım zaten. Wallerstein&Lee'nin ortak çalışması olan ''İki Kültürü Aşmak'' da, fena değil. Özellikle ilk yüz elli sayfası, bilim felsefesi bağlamında bence epey iyi, ama
Gazetecilik, uğrunda ölmeye değer mi? Putin’in Rusya’sından sonra ilgimin ve merakımın artması hasebiyle başladım. Bu kitaptan sonra Anna’ya duyduğum saygı fersah fersah arttı zira onun özel hayatıyla, aile hayatıyla, gazeteci kimliğiyle ilgili Putin’in Rusya’sında olandan daha farklı, daha derin bilgiler ediniyoruz. Çok yakın arkadaşı kitabın
Wittgenstein okumak biraz felsefi altyapı gerektiriyor. Belli bir birikime sahip değilseniz eğer pek bulaşmanızı önermem. Ayrıca orijinal dilinden türkçeye ceviride felsefi terimler biraz zorlanmış...
incelemede sadece Wittgenstein üzerinde kalmayacağım,az da olsa bilgi aktarmak istiyorum.
Düşünmeye başladığımız andan itibaren zorunlu olarak ortaya çıkan problemlerin bir kısmı insani varlıklarla diğer varlıklar arasındadır.(düşünen varlıklar ile düşünce olmayanın ortaya koyuduğu farklılıklar)
dışarıda, zihin dışında olan şey temsilidir. Bir tabloda bir ağacı çizidiğimde temsildir ya da ağacın birebir fotoğrafı olabilir bu iyi kötü bir temsildir.Wittgenstein da bir şeyleri hatırlıyor, (sembolleri yani adın nesneye karşılık gelmesi).
Bizim nesneler hakkındaki bilgimiz aslında temsili olmaktan öteye gitmez. Antikçağ için aslında bu bir bölümde doğruydu. Temeline bakıldığında eğer düzgün düşünme,düzgün bilgi edinme yeterliliğine sahipsem hem Platonda hem de Aristoteleste diyelim ;sadece nesnesine uygun bilgiye sahibim. Ama Descartesle birlikte artık cogitans ve extensa bir daha birleşmemek üzere kesin çizgilerle ayrıldığı için zihin dışında olan zihinsel olmayan bir yer, zihin için muamma haline gelir.
Descartes sonrasında özellikle Humme ve Kantta özellikle zihin dışında olan ve zihin için bir muamma haline gelir. Ben zihnimdeki ideyi o idenin tekabül ettiği nesne ile karşılaştırma ,kıyaslama şansına sahip değilim çünkü.
Elimdeki tek şey ise temsildir . Temsilden başka bir şeye sahip değilim.
144 syf.
·
Puan vermedi
Merhaba, hayatta başarılı olamadınız mı? Bize gelin ölümü başaracaksınız." sloganıyla kapılarını açıp "Karanlık geceler dilerim bayım, elveda" sözleriyle uğurlandığıniz bir dükkan İntihar Dükkanı.
Karikatürist olan yazarın mizahi ve ironik olarak ele aldığı kitabın en ilginç tarafı; hikayesine konu ettiği ailenin, çocuklarına tarihte intihar ederek yaşamına son veren tanınmış kişilerin isimlerini vermiş olması.
Büyük oğulları Vincent ismini Vincent Van Gogh’tan, kızları Marilyn ismini Marilyn Monroe’den ve en küçük oğulları Alan ise ismini Alan Turing’den alıyor. Alan’ın hikayesi ise çok ilginç. İlk bilgisayarların yaratıcısı kabul edilen, ikinci Dünya Savaşı’nda Enigma sistemini çözen fakat eşcinselliği yüzünden adaletle başı belaya giren Alan Turing’in içinde elma, siyanür, boyalar ve tuval olan bir kit satın aldığı, elmayı siyanür solüsyona batırdıktan sonra bir sehpaya koyup resmini yaptığı ve ardından o elmayı yiyerek hayatına son verdiği hatta ünlü teknoloji devi Apple’ın simgesi olan dişlenmiş elmanın bu intihardan esinlenerek tasarlandığı söylenmekte.
Yazar alışılmışın dışında bir dünya yaratırken bolca yer verdiği diyaloglarda sunduğu insan manzaralarıyla güldürürken, intiharın soğuk dokunuşunu da gayet güzel hissettirmiş.
Hikâyenin tek zıt karakteri Alan için annenin şu sözleri ise insanın içini ısıtan cinsten...
"Onun yanında yaşam kemanla çalınan bir ezgi sanki."
Mutlu ölüm yoktur ama mutlu intihar mümkün mü :)
Nasıl olurda ben bu yaşıma kadar bu kitabı farketmemişim. Kitaba bayıldım. Gerçekten bu sefer kitabın bitmemesini istedim. Yani dizisi çekilse şahane olurmuş. ( Meğersem 2012 yılında animasyonu çekilmiş mutlaka izlemeliyim.) Kitabın tek eksiği sayfa sayısının az olması.
İsmi olumsuz çağrışım yapsa da oldukça eğlenceli ve kafa bir kitap.