Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Uzun kitap okumanın büyüsü üzerimde çok güçlü bir etkiye sahip, hiç yoktan bir hayranlığa sebep oluyor. Böyle olmasına şaşacak değilim çünkü alışkanlıklarına sarılan bir adamım. Hatta ben yaşadıkça öyküsünü okuyacağım bir karakter olsun isterim. Bunun için küçük bir kandırmaca biliyorum gerçi. Güncel bir yazarı, özellikle günce türünde takip
uyanır, “her sabah parlak işler tasarlar ve gün boyu budalalık eder.” Tıpkı hepimizin hayatımızın bir noktasında yaptığımız gibi. Kitabı ilk elime aldığımda “tembelliğe dair bir kitap, sıkılmam umarım” demiştim ama Oblomovluk hali tembellik midir yoksa sisteme karşı bilinçli bir karşı duruş mudur diye düşünmeden edemiyorum. Eğer hepimiz Oblomovsak ve kitabı okurken hepimiz Oblomov’a bu kadar kızıyorsak, bir durup düşünsek fena olmaz mı? Kitapta olay örgüleri aslında fazlasıyla sade, ama Gonçarov’un dildeki ustalığı kitabı inanılmaz sürükleyici kılıyor. Gereğinden fazla yapılan betimlemelerin akıcılığı öldürdüğüne inanan ben, kitabı okurken betimlemelere hayran kaldım. Betimlemeler kitap boyunca benim kendimle yüzleştiğim, yer yer hesaplaştığım ve aynı zamanda okuduğum metinden inanılmaz keyif aldığım bölümlerdi. Gançarov, nasıl başarmış inanın benim de aklım almıyor, dağı taşı sayfalarca betimlemeden bizi anlattığı ortamın içine çekmeyi ustalıkla başarmış bir yazar. Okuyucuyu fazlasıyla sade ama bir o kadar da dolu dolu sayfalarda sürüklemek Gonçarov’un çok büyük bir başarısı. Kitabı okurken dil sizi kesinlikle sıkmıyor, aksine tam anlamıyla içine çekiyor.
Yazar karakterleri analiz ederken okuyucuyu bunaltmadan öyle derin tasvirlerde bulunmuş ki, kitabı okurken size eşlik eden karakterler yer yer kızdığınız yer yer anlayış gösterdiğiniz birer dostlarınız haline geliyorlar.
İçinizdeki Oblomov’dan kurtulun!
Eğer kitabı okurken kendimizi bu kadar Oblomov hissediyorsak ama bir o kadar da Oblomov’a kızıp sinirleniyorsak dönüp kendimize bakmamız gerekmez mi? Gerekir!
Oblomovluk !
Hiç şüphesiz ki kitabı okuyan herkesin takıldığı , üzerinde düşündüğü , hatta kendince sorgulamalar yaptığı yepyeni ve bize Gonçarovdan miras kalan bir kavram.
Öncelikle " Oblomovluk " kavramı üzerinde durmak istiyorum. Sadece tembellik deyip geçmek haksızlık olur bu kavrama. Yarın kaygısı olmadan yaşamayı kim istemez ? Onun yerine işlerinin yapılıyor olmasını, efendi gibi bir hayat sürmeyi ?
Kimse inkar etmesin , herkesin dönem dönem ya da içinde ücra bir yerlerde bu isteği muhakkak uyanmıştır.
Oblomov'un ilk başta böyle olması bir seçimmiş gibi yansıdı. Ancak şartlar değiştiğinde de bu değişmedi , çünkü o bir yaşam tarzı haline gelmişti. Kitap boyunca bir silkelenme, bir doğuş bekledik ancak feci bir son ile Oblomov aramızdan ayrıldı.( Bir hayat böyle boşa yitip gitmemeli. )
Bir yanda kılını dahi kımıldatmayan, yan gelip yatan bir Oblomov ; bir yandan sürekli çalışan, işkolik denebilecek dostu Ştolz... Olga'dan bahsetmemek de olmaz. Yaşam enerjisi ile kıpır kıpır, durağanlıktan zevk almayan, hayatı tüm yönleriyle yaşamak isteyen bir kişilik. Sonuç olarak kahramanlarımızdan kimse mutluluğu bulamadı Hayatın anlam arayışı, mutluluk arayışı hep yarıda kaldı.
Eserleri karakterler çok net bir şekilde okuyucuya aktarılmış. Anlatım çok akıcı, sizi içine çekiyor adeta kitabın sonuna nasıl geldiğinizi anlamıyorsunuz bile . Efsaneydi.
Oblomovlu okumalar :)
Oblomov uzun süredir merak ettiğim ancak bir türlü başlamaya cesaret edemediğim bir eserdi. Belki de benim için doğru zamanı bekliyordu.
Kitapla beraber hayatıma Oblomov ve Oblomovluk kavramları girdi. Oblomovluk aslında her herbirimizin hayatların sürekli karşılaştığı durum ve o durumda biz de bir Oblomov'uz. Nedir bu durumlar? Yapılması gerekenlere başlayamama hali; hep bir erteleme durumu, mantıklı ya da mantıksız olması önemli olmayan bahaneler bulma hali.
Oblomov'un hayatını okurken durup, düşünüp incelediğimizde sadece bir kişinin hayatını değil aynı zamanda başlayamama, kendini kandırma, yetiştirilme tarzlarının ilerideki hayatlarımıza etkilerini, yetiştirilme tarzı sonucu kafamızda yer edinenler ile ilerde oluşan bakış açımızın çatışmalarını, doğu ve batı karşılaştırılması, toplumdaki sınıf ve cinsiyet ayrımı, aşk ve etkileri gibi bir sürü konunun işlendiğini okuyoruz. Bazen Oblomov'a yapılan haksızlıklara sinirlenirken bazen başlayamamasına üzülerek bitirdim kitabı.
Kitabın kalınlığı gözünüzü korkutmasın. Konusunun sürekliliği ve dilinin sadeliği sebebiyle akıcı şekilde ilerliyor. Kitaptaki karakterler ile toplumdaki bazı kişilik yapıları güzel özetlemiş.
Eminim ki kitabı okuyan her kişi kitabı bitirdiği zaman içimdeki Oblomov'a en azından bir selam verecektir. Ben de aynı şekilde kitabı bitirdiğimde içimdeki Oblomov'a ve yaşadığım Oblomovluk durumlarının haklarını teslim ettim. "İyi ki okudum." dediğim kitaplar arasında yerini aldı.
Oblomov
Oblomov kitabını ilk gördüğümde tembel bir insansanız okuyun diye paylaşıyordu herkes veya üşengeç. Bu kitabın neden bu şekilde anıldığını gerçekten merak ederek başladım. Başlarda sürekli her şeyi erteleyen gerçekten tembel bir adamdı ve sıkıldım. Kitabı okumaya devam ettikçe Oblomov'a karşı bir sempati beslemeye başlıyorsunuz özellikle onun düşüncelerini okumaya başladığınızda kitap daha keyifli oluyor. Ben bittiğinde üzülmüştüm çünkü Oblomov'a sadece tembel bir karakter olarak bakamadım fikirlerimi değiştirdi. Kesinlikle bir şans vermelisiniz bu kitaba çok seveceksiniz.
Dikkat Spoiler İçerir !!!
Kitapta da bahsettiği üzere " Ya Şimdi, Ya Hiçbir Zaman " diyerek başlıyorum incelememize.
Karakterimiz İlya İlyiç Oblomov tabiri caizse dünyasını bitirmiş ahiretine çalışan karakterimiz hayata karşı bir bunalmışlık içindedir. Sürekli yatar, hicbir şey yapmaz.
Ta ki okuldan arkadaşı Andrey İvanoviç Ştoltz onu Olga Sergeyevna ile tanıştırana kadar...
Ştolz, Olga Sergeyevna ile anlaşarak Oblomovu bu ruh halinden kurtarmak isterken Olga'nında beklemediği bir şekilde Olga İle Oblomov birbirlerine aşık olurlar.
İkili nişanlanır ancak Oblomov’un derinlerinde bulunan ilerleme korkusu evliliğe doğru atılması gereken gerekli adımları atmasını engeller ve bunun sonucunda Olga evliliklerini iptal eder.
Daha fazla spoiler vermeden şunu da söylemeden geçemeyeceğim
Oblomov'a yapılır mıydı bu Olga
Adamı terkettin ve gidip çocukluk arkadaşı ile evlendin
Yakışıyor mu hiç ....
Sonunda bitti. Yarım bırakmamak için kendimi zor tuttum ilk 200 sayfa çok sıkıcı ruhum bunaldı 200.
sayfadan sonra biraz toparladı son 50 sayfa yine ruhum daraldı yani okumalı mısınız rus klasiği seviyorsanız okuyun çeviriden de kaynaklanıyor olabilir İş Bankası yayını değildi çünkü genel itibari ile baktığımda yani çok fazla bir çıkarım sağlayamadım umdugum gibi değildi ama yine de okunur mu okunur ama ben çok zor bitirdim bitmedi ya
Size bura da bir kitap eleştirmenin yapacağı entellektüel bir inceleme yazamayacağımı öncelikle belirtmem gerekiyor..
son dönemler de okuduğum beni etkisinde bırakan nadir kitaplar arasında yer alıyor kendisi, belki de bir parça ben vardım için de, belki de tüm parçaları bendim aslında bu konu biraz muallak…
Ancak topmlusal yozlaşmanın bu denli sert yaşandığı dönemlerde herkesin hayatında iyi kalan kalabilen sırf başkaları incinmesin diye kendisine çok gaddar davranabilen ve başkalarını incitmektense kendi mutluluğunu başkalarına ısmarlayan insanlar varsa hayatında onları sevin yaşatın.. Elinizdeki kitap çok kıymetli keyifli hüzünler…!!
Tövsiyyə olunmalı kitabdır
Hər zaman olduğu kimi , yaşlılar yaşadıqlarından nəsihət verir , bizsə yaşamadan anlamırıq . Xəyal dünyasından ayılmaq üçün yaşamalı olduğumuz xəyal qırılıqları lazımımızdır . Yaşadığın zaman sevdiyin şeylər oyandığında utanacağın şeylər ola bilər ...
İvan Aleksandroviç Gonçarov, Oblomov'u otuz iki-otuz üç yaşlarında, orta boylu, hoş görünümlü, koyu gri gözlü ama yüz hatlarında herhangi bir fikir, herhangi bir yoğunluk görünmeyen, odacığında oturan silik bir kahraman olarak yarattığında, aslında roman tarihinin en ünlü kişilerinden birine can veriyordu. 19. yüzyıl başlarında, çalışkan modern insan idealinden önce, Rusya'nın köle sahibi kırsal soylu sınıfı tarafından aylaklık hâlâ makul ve değerli bir amaç olarak görülürken Oblomov vardı. Miskin, dikkatsiz, meraksız, düş kurma ve oyalanmaya düşkün Oblomov... Yine de ona hayran olmamak imkânsız. Hayatın hep dışında ve uzağında kalan Oblomov, okurların gözünden asla kaçmayacak, gitgide insana dair belli bir durumu tanımlamanın adı haline gelecek, hatta Lenin, Bolşevik devriminden sonra "hâlâ içimizde yaşayan Oblomovlar"dan yakınacaktı...
Oblomov sadece sosyal satir değil, aynı zamanda 19. yüzyıl Rus toplumunun keskin bir eleştirisidir. Klasik olmayı fazlasıyla hak etmiş, dünyanın pek çok diline yeni bir kavram kazandırmış İvan Gonçarov'un bu başyapıtını Ergin Altay'ın özgün çevirisiyle sunuyoruz.
Gonçarov'un Oblomov'u "lüzumsuz adam"ın en dehşetli örneklerinden biridir.
-Murat Belge-
#koaladankitaplarokumagrubu ile Nisan ayında Dünya Edebiyatı listenizden okuduğumuz Yamaç uzun ama kolay okunan bir eser.
Rusya'nın büyük şehirlerinden biri olan Petersburg'ta başlayıp daha sonra Malinovka isimli (çiftliğin bulunduğu) köyde devam eden yaklaşık 960 sayfa olmasına rağmen sade dili, ilginç ruhsal çözümlemeleri, karakterler
Oblomovluk
(Spoiler içerir)
Tüm hayatı boyunca rahatlığa alışmış ve konfordan uzaklaşıp harekete geçemeyen karakterimiz, Oblomov’un hikayesini anlatmakta bu kitap. Bu yüzden uşağı Zahar bile ona saygı duymaz, istekleri karşısında sızlanır durur.
Oblomov’u, kitabın başında yapamadığı şeyler için ne kadar pişmanlık dolu düşünceler içinde olduğunu okuyoruz.
622 syf.
10/10 puan verdi
Bir yılda ancak bitirebildiğim kitap... (ama siz böyle yapmayın pes edip benim gibi ara vermeyin bu kitaba çünkü her şeyiyle çok güzel bir romandı )
Oblomov beni de oblomovluğa sürükledi romanın ikinci bölümüne gelene kadar yeter artık kalk şu düşündüklerini yap depresyon hırkanı çıkar diye çığlık atasım geldi o bu kadar oblomovluk yapınca kitabı yarım bırakmak zorunda kaldım sonrasında kitabı bitirmeye karar verdim iyi ki de öyle yapmışım okuduğum en iyi romanlar arasına girdi. Herkesin kendi hayatından, düşüncelerinden yapmak isteyip bir türlü yapamadığı şeylerden bir parça bulacağı harika bir eser.
Mutlaka okunmalı bence ama tabi oblomovluğa katlanabilirseniz. :) Ayrıca bu romanı kısa sürede bitirenleri tebrik ederim :)
Daha detaylı incelemeyi hakeden bir roman ama o kadar donanımlı olduğumu düşünmediğim için sadece hissettirdiklerini yazıyorum.