-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Beğenen ve mantıklı bir yorum yapan birilerinin olması çok hoşuma gitti, öncelikle bunun için teşekkür ederim. Ben sanırım hep kafasının içinde yaşayan, kafasının içindekileri anlatan karakterleri seviyorum. Kitap o yüzden bana çok akıcı geldi, aslında argolarıyla birlikte tam bir Amerikan kültürü ve tam bir Amerikan Edebiyatı👍 Karakterin o ergen haliyle yaptığı birçok tespit yerindeydi de bana göre👌
Aynı görüşteyim, Holden'in kafasının içinde dolanmayı ben de sevdim, travmalarını da son derece gerçekçi çizilmiş buluyorum.
Almanya'da yaşıyorum, kızım 10. sınıfta ve bu yıl "Çavdar Tarlasında Çocuklar"ı okuyup Holden'in hissettikleri ve yaptıklarına ilişkin düşüncelerini detaylı bir proje kapsamında birbirleri ile paylaştılar; hatta Holden'in ruhsal bunalımını Sylvia Plath'ın "Sırça Fanus"u ile karşılaştırmalı değerlendirdiler.
1 sonraki yanıtı göster
Güzel inceleme için teşekkürler. Eklemek gerekirse, Sallinger'ın bu tek romanıyla ilgili edebiyat dünyasında tartışmalar bitmiş değil. Ona yönelik en büyük itham, kitabı kendisinin yazmamış olabileceği. Sallinger hayatı boyunca yazmış, ancak yazdıkları hem onu hem de yayıncıları tatmin etmemiş.
Çavdar tarlasında çocuklar romanı da çalıntı olma ihtimali yüksek bir kitap olarak kabul ediliyor. Kendisinin de katıldığı 2. Emperyalist paylaşım savaşı'nda, silah arkadaşı olan bir yazara ait olduğuna dair iddialar var. Sallinger, arkadaşı savaşta hayatını kaybedince onun notlarını ele geçirip kendisine mal ediyor. Hatta Holden Caulfield karakterinin doğrudan o yazarın yarattığı bir karakter olduğu konuşuluyor.
Bu romandan sonra başka roman denemeleri de olduğu, ancak uslubunu tam oturtamadığı için bunların başarısız denemeler olarak kaldığını söylerler.
İddialar ciddi. Sallinger'ın başka eseri olmaması da kuşkuları artırıyor.
Her şeye rağmen edebiyat dünyasına armağan edilmiş özgün bir eser olarak çavdar tarlasında çocuklar'ın yeri her dönem önemini koruyacak gibi görünüyor.
Salinger ortalarda fazla görünmemeyi tercih etmiş bir yazar. Bu, kendisine, tam da isteğinin dışında, gizemli bir ün kazandırmış. Bu gizem gazetecileri de cezbetmiş ve Salinger uzun yıllar, kişisel mektuplarını yayınlamaya çalışan gazetecilerle hukuk savaşı vermiş.
Hakkındaki intihal iddialarına ilişkin somut bulgular yok, çoğunlukla varsayımlar. Kitap zaten öyle bir bütünlük içinde ilerliyor ki kitabın tümünü çalıp kendi adına yayınlamadığı müddetçe böyle bir intihal imkansız görünüyor. Çevresinde yaratılan gizemli esrarın ve basınla çok sert hesaplaşmasının bedeli olma olasılığı daha yüksek.
Kaldı ki Salinger Çavdar Tarlasında Çocuklar dışında eser vermemiş bir yazar da değil. Beğenilen bir hikayeci, çok sayıda hikayesi var, bir kısmı yine YKY tarafından yayınlandı.
Gizemli olmayı rahatsız edilmemek için seçti ise çok yanlış düşünmüş, ilgi çekmek için yaptı ise de başarmış Salinger.
Bu kitap üslubu, ice bakışı,kurgusu ve bütünsel olarak bıraktığı estetik haz ile edebiyat kültürünün mihenk taşı olmayı fazlasıyla ha ediyor. İncelemenizi çok beğendim.Basyapıta değer bir inceleme olmuş. Tebrikler.
Ben de Çavdar Tarlasında Çocuklar'ı abartılı bulan güruhtanım. bu kötü bir kitap olduğu anlamına gelmiyor. İkisi aynı şey değil. Neden abartılı buluyorum onu açıklamaya çalışayım:
Kitap yazıldığı dönem için aşırı bir üsluba sahip olabilir, incelemede belirttiğiniz gibi bazı olaylar ve güruhlar tarafından bir kavganın sopası haline de getirilmiş bunların hepsi kitaba bir cazibe katıyor ister istemez. fakat kitabın bu ekstra cazibeye ve isteğe cevap verecek yanları yok. Kitabın 1950'lerden 2000'lere gelene kadar anlattığı herşey normalize olmuş aynı klasmanda daha iyi edebiyat örnekleri çıkmış. kitap zamanını aşamamaya doğru ilerlemiş. 1950'de küfür eden, hayat kadınlarıyla muhatap olabilen bir aristokrat çocuğu ne kadar akıl almaz olursa olsun, günümüz gençleri için bunlar çok çok normal şeyler. Yeni okurların Holden'de bulacağı tek şey sevimsiz bir ergen liseli. Holden'in onlara verebileceği hiçbir şey yok. Aynı örneği 
Görünmez Adam içinde verebiliriz. konsept o zaman için eşsiz olsa bile modern dünyada ihtimal dahilinde olan, artık normalize olmuş, heyecanını yitirmiş bir konsept olduğu için karakter çok zayıf kalıyor. Çavdar Tarlasında Çocuklarbeklentisiz okunsa bir çok kişinin güzelmiş diyebileceği bir eser. Ama şuan ki popülaritesi kitabın tatmin kapasitesinin çok üstünde.
Yorumunuz benim için değerli, teşekkür ederim. Lakin "abartı" tanımınız tam da neye itiraz ettiğimi gösteriyor.
Zaman geçtikçe değişiriz; toplumsal yapı, ekonomi, yaşam şekli yanında zevklerimiz de değişir. İyi ama bu doğal bir süreç, "abartı" değil ki... Bugün kılıç kullanmıyoruz diye Dumas'nın eserlerine, at arabasına binmiyoruz diye Dickens'a, ya da artık karşı cinsle ilişkiler çok daha rahat yaşanıyor diye Madame Bovary'e küçümseyerek mi bakacağız?
"Abartı", tanımı gereği, başkaları tarafından yapıldığına göre yazara ilişkin bir değerlendirmeyi içermiyor, benim itirazım işte buna. Okuyup beğenmeyebilirsiniz, ancak beğenenleri "abartanlar" olarak tanımlarsanız bence haksızlık edersiniz.
Holden bazen kendini tekrarlıyor, bazen de delice davranıyor, karşı cinsle kafayı bozuyor, sıra dışı olmaya çabalıyor da çabalıyor. Kimi okuyucular için bu hali çok sıkıcı, ama ben onda gerçek bir gencin iç dünyasını hissediyor ve keyif alıyorum. Abartmıyorum 😉
1 sonraki yanıtı göster
Ne güzel yazmışsınız. Bu kitaba yönelik bir karalama kampanyası ısrarla devam ettiriliyor. "Abartılmış" deyimini insanlar çok kolay bir şekilde kullanıyor. Bence de böyle bir tabiri hak etmiyor bu kitap. Salinger'in 3-4 kitabını okudum. Savaş döneminden kalma travmaları olan bir yazar. Eserlerindeki depresif hallerin oluşumunda yaşadığı olayların etkisi büyük. Kendisi hakkında neredeyse hiç röportaj vermeyen kendi kabuğuna çekilen bir yazar. Değindiğiniz gibi ergenlik döneminin çalkantılı dönemlerini işleyen bir eser. Abartılmış tabirini kullananların beklentilerini yükselten Salinger değildir sonuçta.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.