Banyolarda gözyaşı dökenleri,
mutfaklarda kendilerini kesenleri,
gece üçte teraslarda sigara içenleri himaye eden
anlaşılmaz gece seslerinin meleğine.
İğrenç derecede yalnız. Son yıllarda kendimi böyle hissediyordum, en doğru tanım buydu. Bunu, bir süre önce bir telefon kabininin üzerinde siyah keçekalemle yazılmış olarak gördüm: “İnsanları
Sayfa 194 - VII. Global Güz, The Saddest Place In The World (* İng. Dünyadaki en hüzünlü yer -ç.n.)Kitabı okudu
79 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.