Birçok şeyi anlamadığım gibi
Kendimi de anlamadım aslında.
Çürüyordu saçlarımız oysa
Biz döküldüğünü sanırken
Eskiyordu organlarımız birer birer
Ölüyorum ölüyorsun ölüyor.
Şimdiki zaman çekiminde ölemiyor da insan.
Oysa yaşadığımızı sanırken
Sokaklarda tabutsuz bizdik dolaşan.
Karamsarlık ve umutsuzluk
Boğarken içimizdeki
Şiirinizi yazalı neredeyse bir sene olmuş. Ben daha yeni gördüm ama son derece rahat bir öykü dili olan yazar gözlemledim bu metinde. Metnin şiir olarak başarısı zaten aldığı bu kadar beğeniden ortada ama şu dil öykü kurgusunun içine oturduğunda sanki yıldız gibi parıl parıl parlayan bir düz yazıyla karşılaşırız gibime geliyor.
Vallaha yorulduk abi ... Eline, yüreğine sağlık 👏👏👏
"Kötüyüm!
Herkesten daha kötüyüm
Ama kimse benden daha iyi değil.
Kötüsün!
Maskelerimizi çıkarsak birbirimizin yüzüne bakamayız bile."