''İnsanların değişebileceğini, duyguların değişebileceğini elbet anlarım ama birine kör kütük aşıkken, o kör gözler nasıl başkasını görebilir bunu anlayamam. Ya bizim sandığımız gibi kör olmuyor insan ya da Nazım’ın Piraye’ye yazdığı mektuplar bir hayal ürünü. '' Samimiyetsizdir Nazım. Yeri gelir gönlünü eyler yeri gelir sadece sesine ses arar. Kişiler değişir, yıllar geçer, onun yaptığı sadece gönülçelenliktir. Kahpe gönüllüdür çünkü. İnsanın duygularının bir gün bitmesini anlarım da vefasızlığı hançerle kadınların kalbine kazımıştır, en iyisi bu tür laf cambazlarından uzak durmak. Ee Münevver, ne sandın, kör numarasına yatıp Piraye'den sevgi dilenen sahtekar Nazım, sana da bir başkasına gidemeyecekmiş gibi kötürüm mü kalıcaktı? Yazınız güzeldi, keyifle ve Nazım Hikmet'e yine çok güzel hisler besleyerek okudum. :)