350 syf.
9/10 puan verdi
Absürt’ü, bir edebiyat kolu olarak okumak gerekir. Bu kolun -tabii ki bence- temsilcileri 
Tibor Fischer , 
Tom Robbins bizden ise 
Murat Menteş, 
Feyyaz Yiğit hatta ve hatta 
Vüs'at O. Bener bu iklime dahil edebilmek mümkün.
Düşünce Çetesi absürt bir kitap ve absürt komik, absürt felsefe, absürt karanlık insan tahlili sevenlerin ayıla bayıla okuyacağı türden.
Eğer 
Boris Vian 
Günlerin Köpüğü sevdiyseniz, bu kitabı da seversiniz. Gerçeküstü değil, gerçek de değil…absürt yani.
Absürt’lerin bir özelliği de, özellikle sözkonusu insan tahlili olduğunda dümdüz gitmeleri. Ayıpsız, sakıncasız, kim ne düşünürsüz… Bunun okuyucuya katkısı da aşırı samimiyet ve ana kahramanla kolay özdeşleşimdir…yan etkisi ise zaman zaman yabancılaşma olarak görülür. Mesela 
Tutunamayanlar da kendinizi koyduğunuz bir yer vardır…ama o senaryo her döndüğünde orada olmazsınız…yani o derece karamsar, aydınlık, hasta ne ise artık…öyle hissedemezsiniz. Yani bir absürtlük vardır.
Hah işte o Düşünce Çetesi nde de var. Yanlış anlaşılma olmasın Tutunamayanlar tadında değil…türünde.
Ve ben buna bayılıyorum. Bu yarım yamalak anlattığım (veya anlatamadığım) her yazarın da hayranıyım. 
Isaac Asimov tamam ama benim absürtüm ##$##yazarSeolar:i2286.$$#$$ 
Orhan Pamuk tamam ama benim Nobel ödüllü absürtüm ##$##yazarSeolar:i127.$$#$$ Ve zirveyi de tutanların elebaşısı da tartışmasız 
Franz Kafka ‘dır.
Nereden nereye geldik…
Düşünce Çetesi yukarıdaki yazarlar kümesi sizi kapsıyorsa okumakta geç kaldığınız bir kitaptır. Kapsamıyorsa…okumasanız da olur…çünkü beğenmezsiniz. Ve bunu anlayabilirim.
·
664 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.