··
6 artı 1'leme
·3.715 görüntüleme
Okumadan beğenenlere +1 beni ekleyin
Hakaret sayarım bunu geri al beğenini :))
15 sonraki yanıtı göster
Yine keyifli bir inceleme okudum emeğine sağlık cano can😍📚👏🏼sana demiştim yıllar geçti okuyalı ben Tuğde’yi hala unutmadım diye🤦♀️hiç sevmem büyümüş çocukları🥺
😂😂 unutulacak gibi bir karakter değil ki :)) teşekkür ederim :)
Öncelikle harika bir inceleme olduğunu söylemeliyim, bazı incelemelerinizde olduğu gibi yine bir iç döküş var bunda da. Ben de bu vesile ile yorumda içimi dökeyim.
Allah bağışlarsa iki çocuğum var, bunu çok sık dile getiriyorum bilmeyen kalmadı galiba :). Bunu övünmek için söylemiyorum, her akşam yattığımda çocuklarıma yetebildim mi diye düşünen bir anneyim, iyi bir annemiyim bilmiyorum ama kötü olmadığımı biliyorum. Topluma faydalı, bencil olmayan, herkesi eşit gören çocuklar yetiştirmeye çabalarken, Tuğde gibi çocukları yetiştiren ebeveynlerle cebelleşiyorum. Bir noktadan sonra o ebeveynler gibi düşüneceğim, onlar gibi çocukları hayata hazırlayacağım diye çok korkuyorum. Çocuğum az ile yetinsin diye uğraşırken, çok ile yetinmeyi bile bilmeyen çocuklar yetiştiren aileler görüyorum. Bunlarla mecburi yollarımız kesişiyor ve biz paylaşmayı, özür dilemeyi, sevmeyi öğretirken, onların bu vasıfları sanki bir kusur gibi çocuklarına aşılamaları sayesinde, iyi yetişen çocuklar amiyane tabirle 'enayi' sınıfına giriyor.
Ben mi çok hassasım bu konuda yoksa çoğu anne baba böyle mi bilmiyorum ama iyi çocuk yetiştireceğiz diye uğraşırken, kötülere ezdirecek çocuklar mı yetiştiriyoruz bu kısmı aşamıyorum. Ve bence de bütün insanlar kısırlaştırılmalı, iyisi kötüsü demeden herkese uygulanmalı, uygulanmalı ki ne ezilen kalsın ne ezen. Herkes vicdani rahat yatsın yataklarında.
Siz de çok güzel içinizi dökmüşsünüz :) bir de öyle bir durum var tabi. İyi çocuklar yetiştirelim derken aynı zamanda ezilen çocuklar da yetiştirmiş oluyoruz bunlar yüzünden. İşte bu yüzden de ayrım yapmaksızın kısırlaştırmak şart :))
1 sonraki yanıtı göster
Bu Sinsirella Tuğde ‘den tırstım biraz😃 okusam mı acaba dedim. Şaka yapıyorum tabii ki de. Emeğinize kaleminize sağlık. En can alıcı noktaları ve sorulması gerekenleri vurgulamışsınız . “Eksik” bir taraf kalmamış incelemenizde. Güzel olmuş👍
😂😂 yani kitap Nermin ve Tuğde'den ibaret değil diye.
Bu arada Tuğde gerçekten de çok tehlikeli bir çocuk :) korkmakta haklısınız :)
Harika bir inceleme olmuş, üstat. Yüreğinize sağlık, dikkatimi çeken en önemli şey yönetenlerin yönetilenleri edilgen, sorgulamayan, her söyledikleri buyruğa koşulsuz biat etmelerini istemeleridir.
Iskenderiye kütüphanesinin yakılmasından tutunuz da,Yakın tarihimizde 12 Eylül Asgari darbesinden sonra da, kitapların suç unsuru gibi teşhir edilmesine tv ekranlarından tanık olduk.
Günümüz iktidarı bunları da geride bırakan uygulamalara imza atıp Guinness Dünya Rekorları kitabına girecek türde icraatler yaptı.
Ahmet Şık ın basılmamış kitabına yasak getirerek.
İmamın Ordusu bu kitaptı sanırım.
Neredeyse insanların kafasının içinden geçen düşüncelere bile yasak getirecekler. Nasıl bir zeka ve akılsa bu akıl.
Sanırım bu konuyla ilgili bir diktatörün sözü çok şey anlatıyor.
“İfade özgürlüğü var ama ifade ettikten sonra olacakları garanti edemem.”
İdi Amin,
Uganda Devlet Başkanı
Biz yinede karamsar olmayalım, İnsanlar okudukça, sorguladıkça hayata karşı bakış açısı olumlu yönde değişecektir.
Dünyamıza Kötülüklerin değil,
İyliklerin, Çirkinliklerin değil, güzelliklerin egemen olması temennisiyle, herkese iyi okumalar.
Size çok teşekkür ederim böyle güzel bir yorumla eşlik ettiğiniz için. Sizin de yüreğinize sağlık.
Öncelikle kitabı beğenmiş olmanıza ve keyifli bir okuma süreci geçirmiş olmanıza sevindim. Kitapta anlattığınız Tuğde karakterine gelecek olursak da söylediğiniz çoğu şeye katılıyorum, çocuk olmadan yetişkin olan çok çocuk var ; keza yaşantımda da çokça kez görüyorum ve üzülüyorum. Çünkü çocukluğun dolu dolu yaşanması gerektiğini ve apayrı bir dönem olması gerektiğini düşünenlerdenim.
Ve yaşantımız boyunca galiba yaşam düzenimiz düzenli bir şekilde akmıyor. Yani önce çocukluğumuz, daha sonra yetişkinlik dönemi, daha sonra yaşlılığımız olması gerekirken bu düzen karışınca insan da karışıyor keza anlattığınız karakter de böyleydi.
Farklı kitaplarda ve farklı incelemelerde tekrardan buluşmak gayesi ile keyifli okumalar dilerim yeni okumalarınız için :D
Kesinlikle öyle cidden çocukluğunu yaşamadan büyüyen çocukları görünce sinirlerim bozuluyor. Büyükmüş gibi davranınca bununla gurur duyan anne babaları görünce daha çok sinirlerim bızuluyor.
Teşekkür ederim size de keyifli okumalar 🤗📚
1 sonraki yanıtı göster
Emeğinize yüreğinize sağlık 🙏 Çok güzel bir inceleme olmuş. Bu kitabı alinacaklar listesine ekledim sayenizde. Teşekkür ederim 🙏
Zevkle okuyacağınızı düşünüyorum. Şimdiden keyifli okumalar 🤗📚
Bu yorum görüntülenemiyor
Emeğinize fikrinize sağlık güzel bir inceleme olmuş keyifle okudum. Murathan Mungan’ı çokça seven biri olarak keyifle okudum.
Affınıza sığınarak ve üç çocuk büyütmüş bir anne olarak incelemenizin bir kısmına kendi adıma karşı çıkacağım. Çocukları çocukluğumdan beri çok severim kimin çocuğu olduğuna ırkına onuna bununa bakmam çocuk çocuktur. Ama maalesef çocuk çocuğunuzun arkadaşı olunca işler değişiyor. O çocuğun ailesi, o ailenin çocuğunu nasıl yetiştirdiği veya yetiştiremediği büyük önem kazanıyor. Ailelerin öncelikleri, sıradanlaştırdıkları şeyler farklılaştıkça sizin çocuğunuzla aranızda uçurumlar açıyorlar. Kızımda da büyük oğlumda da maalesef yanlış arkadaşların bıraktığı travmalar var. Eşim çok güzel bir baba ben elimden gelenin en iyisini yapmaya, onlarla vakit geçirmeye; oynamaya, dans etmeye, kitap okumaya, hikaye uydurmaya onları eğlendirmeye çabaladım. Hikayemde köpek varsa köpek oldum eşek varsa eşek maymunsa maymun… onların güldükleri hikayeleri not alıp tekrar tekrar oynatarak anlattım. Gün geliyor hepsi yalan oluyor. Sen sıkıcı oluyorsun çünkü çok müdahaleci oluyorsun, sıkıcı oluyorsun çünkü kaygıların var korkuların var senin önceliğin evladınken diğerinin önceliği komşu oturması, sokak gezmesi oluyor çocuk evde mi dışarda mı haberi bile olmuyor sen sıkıcı oluyorsun. Eve geç gelmek istiyor çünkü falan gidiyor filan şunu yapıyor sen hiçbir şeye izin vermiyorsun. Yüzüne bakmıyor sen onunla zaman geçirmek için erken kalkıyorsun geç yatağa giriyorsun ama o seninle zaman geçirmek yerine saçma sapan insanların yetiştiremediği çocukla saçmalamak istiyor. Sen elin yüreğinde evladını beklerken o trip atıyor: “bekleme yat kim dedi bekle diye!” diyor. Çok zeki okul birincisi olacak ama dibe çekenleri yüzünden ders çalışmıyor bilgisayar oyunları, disco aileye tercih ediliyor. Kız çocuğu ayrı erkek çocuğu ayrı korkutuyor. Çocukluğunu yaşayamıyorlar her şeyi olan hiçbir şeyi olmayan yetimsiz, sürekli isteyen ve istediği hiçbir şeyin memnun etmediği, sadece kendilerini düşünen bencik bireyler oluyorlar ve sen her defasında onun için onunla savaşırken buluyorsun kendini. Hem maddi hem manevi her şeyini verirken hiçbir şeye izin vermeyen hiçbir şey yapmayan herhangi biri oluyorsun. Tabii anlıyorlar gün gelince ama giden gelmiyor.
Çok uzattım kusura bakmayın umarım siz de okumadan beğenmezsiniz. Çünküsü emeğe saygı. :)
Şimdi incelemede de yazdığım gibi kimsenin kendisini suçlu bulacağını düşünmedim zaten. Genel olarak doğru gördüğünüz şeyleri yapmış olabilirsiniz fakat içinde bir itiraf da var. Her istenileni yaparak iyi anne baba olunmuyor işte. Çünkü istekleri asla bitmeyecektir. Çocukların hayırı ve yoku öğrenmeleri gerek. Aksi takdirde ilk karşılamadığınız anda hiçbir değeriniz kalmaz. Ki belli yaşları çok daha tehlikeli oluyor çocukların ergenlik gibi. Bu dönemlerde gerekirse dışarıdan da destek alınmalı. Gerçekten de hassas bir dönem çocuklar için. Hayatlarının geri kalanını etkileyen hatalar da yapabilirler çünkü.
3 sonraki yanıtı göster
İlki hangisiydi?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.