Ne büyük incelik, sevdiğinin yüreğindeki sevgilere sarılarak teselli bulmak, yokluğunda da onları yaşatmaya çalışmak... O çiçekleri büyüten elleriyle, ruhunu adadığı güzelliklerle nasıl dokunmuş ki kâlbine, yokluğu varlığından birşey eksiltmemiş, aksine yokluğuyla yeniden sarmış, şifa vermiş, iyileştirmiş...
Ağlattınız beni, yüreğiniz elem görmesin.