168 syf.
·
Puan vermedi
Çocukluğumdan beridir süregelen bir alışkanlıktır benim için günlük tutmak. Kimseye anlatamadıklarımı satırlar ile itiraf etmek ise artık bir nevi terapiye dönüştü. Defterimi açıp bir süre durdum. Ne kadar zamandır yazmıyorum diye. Sonra ne kadar da yorgunum kelimeleri başladı dökülmeye. Yazdıkça yaptıklarımın pişmanlıkları ve sevinçlerinden çok daha fazla yapamadıklarımın açtığı savaşının galibiyetini anladım. Yapamadıklarım haklı bir galibiyetle karşımda dikilerek zihnimi hatta tüm hücrelerimi öylesine esir alıyor ki romantizmin hassasiyetini terk etmeyenler tarafından , eğer fiziksel bir yorgunluk değilse ortada sergilenen ''Gönül Yorgunluğu '' denir ya ne hoş bir tabirdir işte o hoşluğu hissedemeyecek kadar yorgunum.
Çalıştığım yıllarda çok yoruldum , emekli oldum, iş temposu yorgunluğum da geçti şimdilerde. Ama başka başka alanlarda çok daha mutlu olabilirdim ah vahlarımdan dolayı yorgunum.
“Ne olur evlenelim , seviyorum, sensiz yapamıyorum , geberiyorum” diye aylarca yalvarıp, çeyrek asır süren bir evlilik sonrası iki çocuğuma ''Kusura bakmayın, boş anıma mı geldi yoksa aşık mı oldum ama gitmem lazım özür dilerim'' bile demeyip kendisinden oldukça genç bir sevgilinin peşinden giden bir adamın babalığını da unutmuş olmasından yorgunum.
Sonra izlediğim ya da okuduğum haberlerde sebepli ya da sebepsiz hayatların bu kadar ucuzca sona ermesinden yorgunum. Tüm geleceği gireceği bir kaç saatlik sınav sonrasında belirlenen çocukların, gençlerin çabasından yorgunum.
Vasıfsız olduklarının herkesçe fark edildiği sadece kendilerince bilinmeyen hatta ellerindeki torpil kozlarını hak ettiklerini düşünüp, dünyaya gelişlerinin ilahi bir sebebi varmışcasına pişkinleşenler yüzünden kartvizitsiz referanssız oldukları için işe giremeyenlerin çaresizliğinden yorgunum.
Birbirini dinlemek yerine sürekli didişen hep bir rekabet edercesine yaşayan, bırakın sevmeyi saygı duymayı hayat felsefesi yapamayanların anlayışızlıklarından yorgunum.
Sabah günaydın dediğimde dünyayı aynı pencereden seyretmiyoruz, ideolojilerimiz inançlarımız çok farklı bakışını takınarak selamımı cevaplamaktan kaçınan komşularımın ziyniyetlerinden yorgunum.
Biter mi yorgunluklarım ? Bitiremiyorum; 
Nur-AL um ile Kayseri'ye geldiğinde fazla vakit geçiremediğimizin , 
Metin T. nın gelişinde ise hiç görüşememiş olmamızın eksikliğinden, 
Muzaffer Akar nın sebebini çözemediğim sessiz kırgınlığından, 
İpek Demirer ın acaba bugün içime sinecek ne yazdı merakımdan 
dostamisc ın sergilediği nezaket karşısında kırar mıyım tedirginliğimden
Pınar nin koskoca şehirde tek başına verdiği eğitim mücadelesindeki endişemden , kimseyi üzmemek, kimse tarafından da üzülmemek adına taşıdığım tüm kaygılarımdan yorgunum.
Son olarak çok çok yoruluyor olmama yorgunum ama bu kadar yorgunluğun üstüne belki de hiç olmayacak şey değil , çok çok yorularak bütün yorgunlukların üstesinden gelebilirim. Hatta bütün bu yorgunluklardan fazla da yorularak , duyarlı, anlayışlı mutlu mesut insan olarak yaşayabilirim diyorum. Mutlu ve umutluluğa yorgunum.
Ben biraz dinleneyim dinleneyim de kendi yorgunluklarımı anlatarak yordum sizi. Hatta kitaptan hiç bahsetmeyerek hem de. Okumak isteyenler için beş bölümden ve kırkın üzerinde yazıdan oluşan eser “Her Şeyin Bir Anlamı Var” diyerek tüm yorgunluklarıma dinlenme molası verdi.
Sizin de yaşadıklarınız belki bir anlamı vardır, okumak isteyenlere çaresizlikten , öfkeden batsın bu dünya diyenlere ''Yalan dünya her şey bomboş'' rahatlığında bir hayat sergileyerek , vicdan , sabır , duyarlılık ve sevgi muhasebesi yaptırsın. youtube.com/watch?v=Z6oqiyx...
Keyifli okumalar.
··
1.187 görüntüleme
Ferah beni kıracakmış, duy da inanma, lafa bak allasen. Sen iyi bir dostsun ve beni de tanırsın kırgınlık felan neymiş ya hu. Düşündüm de kocaman bir aile olduk şu sitede. İyi ki varsınız ve iyi ki tanıdım sizleri. Sitemle de olsa anılmak iyi geldi bana. Çok çok sevgilerimi selamlarımı gönderiyorum uzaklardan, dost selamıdır gönderdiğim yürekten kopan, bilirsin.
Eksilmesin hiç selamın üzerimden hatta gölge bile et , başka ihsan istemem.:)) Seviliyorsun Muzaffer Akar, bu yüzdendir ya sitemlerim. İyikilerimiz eksilmesin birbirimizden.
Ferah hanım;
bir ara okumuştum incelmeyi o aralar vaktim olmadığından yorum yapamamıştım şu an karşıma çıktı ve demem o ki;
günümüz postmodern dünyayı o kadar güzel özetlemişiniz ki kendi içsel duygularınızla birlikte ve bu tarz incelemeler her daim okunası ders alınası realiteler derim...
Yalan dünya her şey bomboş'' mottosıyla anladık ki hayat her şeye gebe, insanın başına umulmadık her türlü olaylar durumlar gelebilir..
Kısaca Bizim yapmamız gereken burada bu tarz sizin de ifadenizle yorgunluklarımıza sabr ile tevekkül ile en güzel şekilde karşılık verebilmek...
Var olun ,aşkın bir o kadar da samimi incelemeniz için.
Bu yorum görüntülenemiyor
İnsanın yapamadıklarını dahil ettiği hiçbir yarışı kazanma şansı olamaz, dersek yanılmayız. Kemal Sayar'ın çok işlediği bir konu da budur. Geçmiş geçmiştir artık. Yazı mı tura mı sorusunun anlamı kalmamıştır. Her ne ise bellidir. Dolayısıyla önümüze bakmak gerekir.
Elimizde işte o geçmişin, geçmişte yapamadıklarımızın, hatalı olduğunu düşündüğümüz yaptıklarımızın dersleri vardır. Olmalı. Çünkü bize rehberlik edecek bir büyülü harita da onlardır.
İnsanlar farklı düşünebilirler. Düşünsel varlıklarının neticesidir bu. Aksidir absürt olan. İki farklı insan varsa illa ki düşünsel farklılıklar da olacaktır. Birbirinin fiziksel varlığını tehdit etmeyen düşünce farklılıkları bence zenginliktir.
Yorgunluk biter be Ferah. Ama bizi yoracak hep bir şeyler olacak illaki. Hayatı yaşamanın bir anlamı da bu galiba. Allah yorulacağımız şeyleri de eksik etmesin. Her şeyin bir anlamı var, yeter ki gün eksilmesin penceremizden.
Kalemine, yüreğine sağlık.
Ferah Hanım yine dökmüşsünüz içinizi tüm samimiyetinizle. Meğer ne çok yorulmuşsunuz, kimsenin kimseyi umursamayıp saygı duymadığı hayat denen şu kısacık ama sonsuzmuşçasına savurduğumuz süreçte. Meğer bunda benim de tuzum varmış, farkında olmadığım ama durumumdan mütevellit.
Yazıp bizlerle paylaştığınız için çok teşekkür ederim Ferah Hanım. Bu vesile ile Ayten Aplman’ı yad edelim istedim izninizle. youtube.com/watch?v=ZbPziKA... esen kalınız.
"Ben böyleyim" artık hayat felsefem haline geldi, teşekkür ederim yorumunuz ve öğretici felsefeniz için:)
İsimleri etiketleyince dikkat çekiyor doğal olarak. Özellikle Pınar ' nin tek başına verdiği eğitim mücadelesi deyince sayfasını incelemek istedim ve sizin Midyat paylaşımınızı gördüm. O bölgeden çok yeni dönmüş biri olarak yazdıklarınız ne kadar etkiledi. İçimden gelen duygularla benzer bir yazıyı ben paylaşmıştım başka bir sosyal platformda. Burada paylaşıp paylaşmama konusunda da tereddütte kaldım. Öyle anlamsız, öyle saçma tartışmalar oluyor ki bazen. Burada bulunma amacımın dışına çıkmamak için boşver dedim :) Ama görünce yazınızı ne güzel yapmış dedim. Yüreğinize sağlık...
Teşekkür ederim yorumunuz için evet Sümeyye ve Midyat son dönemlerde en mutlu olduğum ikili. Bulunma amacının dışına çıkmamak derin mevzular :)))
2 sonraki yanıtı göster
Biri benden mi bahsetti :)) sanki orada bir muhasebe sözü de geçti :) yorma beni diye yazmışsın bana.. Sen yazmadan gördüm ama ben incele(me)meni :D Bir yerde okumuştum sanırım “iyi bir fotoğraf fotoğrafta olmayanı akla getirendir” diyordu. Senin incelemen de o hesap. Senin bana verdiğin desteği nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Geceleri sitemler, kızmalar, azarlamalar :D gündüzleri ricalar neler neler :)) Teşekkür ederim sana ağız dolusu, yürek dolusu.. Şurda adımı görmem beni öyle mutlu etti ki ve dün geceki konuşma da tabi. Kalemine sağlık her şeye ama her şeye değinmişsin dolu dolu bir yazı, bizimle dolu, dostlarla dolu :)) Söz yazacağım. En kısa zamanda.
Benim sana verdiğim destek senden çok benim yararıma, hep diyorum içime siniyor tüm yazdıkların nerelere götürüp nerelerden geri getiriyor. O güzel yüreğin hiç üzüntü yaşamasın İpek:)
Her şeyin bir anlamı var mı bilmiyorum ama insanın böyle içini dökmesi iyi bir şey - size bakınca, bu kadar yorulmanıza rağmen yaptığınız güzel şeyleri görünce, herhangi bir insanın umutlanmaması elde değil. Evet, dünya yalan her şey bomboş (otomatikman kafa şarkıya gidiyor) - ama bir de hayat var yaşanacak, ne olursa olsun. Anlattıklarınızın, ah vah'larınızın bir çoğu hayat değiştirecek şeyler, bazıları ise hepimizin kaygıları. Daha kötüsü olabilirdi diye de pollyannacılık oynamanın mantığı yok. Her şeyin bir sebebi olmasına gerek yok bence. Sadece şu anki halinizle, bu sitede ve dışarıda bir çok insana umut verdiğinizi bilin yeter. Ben kendim adıma sizi tanıdığım için mutluyum. Teşekkürler yazınız ve şarkı için :)
Her şeyin bir anlamı var mı bazen ben de çözemiyorum. Ama bildiğim bir şey var ki; yaşadıklarımın ve öğrendiklerimin çok azını kendi isteğimle yaşadım ve öğrendim ya kalanlar mı ise onları da hayat acemi bir öğrenciymişim gibi öğretti kafama vura vura. Umutlarımız daim olsun teşekkürler Erhan Bey.
1 sonraki yanıtı göster
Yorulmasaydı, bedene uyku,;düşünceye, hüzün keder takıntı(vesvese); dünyaya da bir son biçilmezdi. Kaleminiz daim olsun.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.