EMPATİ VE YOLCULUK
“Hayatta en önemli şeyler nelerdir sence?”
“Uyku ve özgürlük.. Peki sence?"
“Empati ve yolculuk.. Sana bir hikaye anlatayım ister misin?
“Lütfen, anlat.”
İyi dinle o halde, belki bir şeyler öğrenirsin hayata dair henüz bilmediğin.
Bir genç kız vardı bir zamanlar, her güzelliği sinesinde barındıran ve her nimetten payı olan. Her iyiliği arzulayıp, her anlamı hakikate kavuşturan. Biricikti o ; sadece evinin ailesinin değil, komşu ve akraba, arkadaş ve dost çevresinin, hatta yaşadığı şehrin biricik pırlantasıydı, bir masal perisiydi adeta.
“Dinliyor musun Kamil?”
“Tabi abi kulağım sende”
“Bırak ulan şunu elinden sikicem telefonunu”
“Pardon abi devam et”
Sonra büyüdü bu kız , büyükşehire okumaya geldi. Elit bir çevresi oldu kısa zamanda, okulu,öğretmenleri, arkadaşları hepsi birinci sınıf. Mutsuz ama anlıyor musun bir türlü yüzü gülmüyor. Sonra ben çıktım karşısına, daha doğrusu o benim karşıma çıktı. Yüzünü ilk gördüğüm günü unutamıyorum, anlıyor musun? Anlayamazsın siktir et.
Çok yavaş ilerliyoruz ama içimiz nasıl coşkulu, bir yandan da ürkek tavşanlar gibiyiz. Tahir ile Zehranur. İsimlerimiz falso zaten en baştan. Dedemin ismiymiş bu,yüzünü görmediğim dedemin ismini ben yaşatıyorum ölüp gitmiş işte, mezarına köpekler işesin az çektirmemiş sülalemize. Neyse bu bahsi kapatalım tansiyonum fırlayacak.
“Sakin ol abi”
“Sakinim, bi cigara versene”
“Buyur abi.”
Ne diyordum ha evet, nasıl güzeliz nasıl iyiyiz nasıl anlaşıyoruz. Ta ki o lanet olası güne kadar. Bu arada sen benim geçmişimi pek bilmezsin. Sanma ki kültürsüz cahilin biriyim. On yaş vardı kızla aramızda. O giderken ben dönüyordum.Okul,yabancı dil, iş güç, para hepsi vardı bende. Okurdum, yazardım bile bir şeyler, tiyatro sinema bilirdim yani hepsini.
“Abi ne oldu o gün anlat hele”
“Anlatıyorum Kamil sözümü kesme!”
Bir gün yine buluşmuşuz Boğaz’da her zamanki yerimizde. Okulunun bitmesine 3 ay vardı, pat diye konuya girdi. Gitmek istiyorum ben dedi, yurtdışında yüksek lisans için, hatta başvuru yaptım bile. Ne diyorsun kızım sen dedim şaka mı bu? Ağlamaklı oldu, ayrılalım dedi. Ne ayrılması lan dedim. Benim senden başka kimim var? Madem ki istiyorsun bu kadar ben de gelirim seninle. Gülümsedi. Sahi mi dedi, sahi gelir misin? Gelirim tabi dedim, yeter ki senin gönlün olsun sen mutlu ol.
Neyse uzatmayayım. Hazırlığımızı yaptık , benim biraz birikimim vardı. Ne iş yaparım diye falan da düşündüm, gidiyoruz artık ok yaydan çıkmış. Okul bitti, 15 gün sonra yola çıkılacak. Ailemi görüp geleyim dedi, vedalaşayım onlarla. Beraber gidelim dedim, istemedi. Üç gün kalıp dönecek. Dördüncü gün oldu gelmedi, arıyorum ulaşamıyorum. Savaş’la kaçmış meğer bu, okuldan kankası ! Tanırdım ben de orospu çocuğunu. Beraber başvuru yapmışlar okula, gidiş o gidiş. Benden borç istemişti puşt bi de o aralar. İyi de para ha, verdik napalım çok ısrar etti bizimki kıramadık. Anlayacağın benim paramla oluyor bu işler hep.
“Vay a.q”
“Dur Kamil daha koymadık bi şey.”
Mesaj attı gittikleri gün , böyleyken böyle. Aramaya yüzü yok tabi. Bunun yaptığına ne denir? Orospuluk desen olmaz , o kadınlara hakaret. Cevap bile vermedim. Delirdim ama tabi. Gittim memleketine evini barkını yangın yerine çevirdim, lafın gelişi yani. Benzin döküp yakmadım oğlum, mal gibi bakma yüzüme.
İnsan içine çıkacak halleri kalmadı ailesinin. Konu komşuya rezil oldular, onların suçu neydi diyeceksin ama hiç mi kabahatleri yok ha sen söyle, bu nasıl evlat yetiştirmek? Neyse yetmedi tabi, gittim aynı oyunu o erkek müsvettesinin evinde de sahneye koydum. Ne oyunu deme, hayat bir oyundur anlamadın mı sen daha Kamil?
Verdiğim paraları da istemedim iki taraftan da, haram zıkkım olsun. İhtiyacım da yok zaten. Olanı biteni döktüm ortaya, ipliklerini pazara çıkardım ya o yeter bana.
Şimdi ben bu sevgili aşıklara empatiyle bakıyorum anlayacağın. Daha ne türlü bir anlayış gösterebilirdim ki ? İki seneye yaklaştı gidişleri, ne halleri varsa görsünler.Burada olmadıkları sürece her haltı yesinler. Ama bir gün dönüp gelirlerse onları öyle bir yolculuğa çıkarmayı düşünüyorum ki dönüşü olmayacak. Tek yön bilet !
“Abi poligon hazır bu arada.”
“Tamam Kamil hadi başlayalım. Biliyor musun bu atış talimlerini çok seviyorum,ruhuma iyi geliyor. Bu hikaye olmasa hiç başlayamazdım. Eh sen de öğrendin artık, bundan sonra daha iyi çalıştır beni. Ne olur ne olmaz ihtiyacım olabilir. Bam bam bam.”
··
110 görüntüleme
Eline sağlık Osman, samimi hikayelerinden bir başkası- ne zamandır çıkmıyordu piyasaya. Argo konuşmalar da güzel olmuş bence genel kanının aksine. Tema konusunda Rahime Hanım haklı ama, bir iki cümle ile geçiştirilmiş gibi başlığa uydurmak için. Şöyle anladım, iki aydan sonra insanlar hikaye yazmayı özlemiş, içlerindn geldiği gibi yazmışlar. O yüzden fazla sert davranmıyorum prensip olarak. Öbür ay keseriz boyunları. Teşekkürler:)
Teşekkürler, sana teşekkür etmeyi oldum olası çok severim zaten bilirsin :)
Hikayeye uygun olsun diye tercih ettim diyebilirim sevindim beğenmene. Tema evet biraz yayamadık bütüne, anlayışın için bir kere daha teşekkürler:) Özlemişiz dediğin gibi, sen de çok bekletme bizi yazıver :)
1 sonraki yanıtı göster
Anlatıcı anlattığı kimseyle ve mekanla alakalı bazı bilgiler (hal ve mekan tasvirleri) de verseydi okurla bağı daha güçlü olurdu öykün, ne dersin Osmanım? Diyalogları samimi buldum. Biraz daha mı fazla olsalardı?
Osman hayatta küfür etmez diye düşünürdüm. Öykülerinde bile. Balatlı cücük Ahmet'i bile geçtin maazallah. :))))))
Kalemine sağlık.
1 önceki yanıtı göster
Teşekkürler ağabey. Haklısın mekan çok zayıf kalmış düşünemedim o kısmı. Pek tarzım değil bu dil hayatta da yazarken de ama hikaye biraz öyle icap ettirdi ve senin yazarken özgürlüğü savunduğun fikirlerin de aklıma geldi ve cesaretlendirdi beni :) Balatlıyı merak ettim doğrusu :)
6 sonraki yanıtı göster
Osman yeraltı edebiyatına iniyor bu öyküyle :) Ben hikayeyi beğendim, eline sağlık. Küfürlere takılmadım, küfür artık her yerde ama sadece senin bunu kullanmana biraz şaşırdım.
Teşekkürler Mustafa beğenmene sevindim :) Biraz hikayenin içeriğiyle ilgili oldu kullanım, şaşırmayalım insanız :)
Bundan çok once yazdığınız bir hikaye vardı yanlış hatırlamıyorsam orada da böyle bir kişi anlatıyordu, diğeri 'sonra ne oldu abi?' gibisinden soruyordu. Temayı hatırlayamadım ama o hikayeyi hatırladım okurken, benzettim biraz. Sokak ağzı konusunda da eğer hikaye, karakter ve mekan uyuyorsa bence anlatıma sahicilik katan bir detay, yoksa fazla sırıtıyor gibi geliyor bana ya da abartılı. Bu hikayede uyumluydu bence... Elinize sağlık akıcı ve güzel bir hikayeydi :)
Çok teşekkür ederim yorum için İclal Hanım, görünmüyordunuz pek yakın zamana kadar :) Evet o hikayedekine benzer bir ikili ama biraz daha dahil olmuş 2. kişi, belki daha da çok katılsa daha iyiydi. Dil konusunda ilk defa denedim bu şekilde yazmayı, hikayeye uyduğunu düşündüm sizin gibi, sevindim beğenmenize :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Osman bey, yüreğinize sağlık ne kadar güzel bir empati öyküsü bu böyle. Bir gün çıkıp dönerlerse çok merak ediyorum hakikatten sonuç tek yön bilet mi olacak :)
Teşekkür ederim abla beğenmene sevindim :) Hayat bu her ihtimale açık :)
Çok güzel olmuş hikaye "küfürler hariç " _söylemeden duramadı _:)
Teşekkür ederim sevindi ben :) Biraz hikaye icabı oldu, karanlık tarafım devreye girdi yaşasın kötülük :)
Normalde hiç yapmadığım bir şeyi yapıp iki defa okudum Osman. :) Eline sağlık gayet güzel olmuş fakat tema olarak konseptin dışında kalmış gibi. Yani teması empati ve yolculuktan ziyade aldatılma ya da ihanet teması gibi olmuş. Belki de ben anlamadım bilemiyorum. Erhan Bey okursa yardımcı olur belki bana. :)
Teşekkür ederim Rahime senin fikirlerin her zaman kıymetli, kolay da beğenmezsin :) Tema olarak umarım uygun olmuştur, Erhan abiden torpil bekliyorum :)
1 sonraki yanıtı göster
Erkan Can'ı ben de hissettim, Kamil. Küfürsüz hikaye yazılsın çok amin.
"Sonra ben çıktım karşısına, ..." TT sen misin? =))
Erkan Can yüzünden hep :) Biraz hikaye icabı öyle gerekti pek tarzım değil normalde bilirsin. TT etkileri hep olacak :)
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.