"Toplum hayatından, insanlardan uzak, kendi aleminde yaşayanlar genelde böyle olur zaten. Nataşa'nın belki babasından geçmiş, bütün iyi yürekli insanlara özgü bir özelliği vardı: Karşısındakini olduğundan iyi görür, daha ilk bakışta büyük bir heyecanla özelliklerini gözünde büyütürdü. Bu çeşit insanların hayal kırıklığına, hele nedeninin kendileri olduğunu bilerek uğraması çok acı olur. Ne diye, onlara verebilecekten fazlasını umarlar sanki? Böylelerinin, her an hayal kırıklığı tehlikesiyle karşılaşmaktansa köşelerine çekilip dünyayla ilişkiyi kesmesi, en iyisi... Dikkat ettim: Köşelerini öyle severler ki zamanla büsbütün yabanileşirler."