“GÖZLER GEVEZEDİR"
Bir zamanlar "Öyle bir geçer zamanki" diye bir dizi vardı. O dizide dinlemiş not etmiştim bu şiiri. "Gözler gevezedir" diyordu şiir. Sahiden de öyle değil midir? Neredeyse susan hiçbir göz yok; gözlerimiz gün içerisinde sürekli konuşup yargılıyor. Neler neler söylemiyor ki gözler. Sürekli kıyaslayan- tartan bu gözler biyolojik
Insanlar ne çok konuşur. Alınlarındaki kırışıklarla, dudaklarının kenarlarındaki kıvrımlarla, şişen genişleyen şah damarlarıyla, çöken omuzları ya da dikleşen omurgalarıyla... En çok da susuşlarıyla, bakışlarıyla... Gözler ne kadar gevezedir. İnsan ruhunun kapılarıdır onlar. O kapılardan içeri girmeyi bilenler cenneti ve cehennemi görürler. Gözlerden ruhlara girip çıkmayı daha çocukken öğrendim ben.
insanlar ne çok konuşur. alınlarındaki kırışıklarla, dudaklarının kenarlarındaki kıvrımlarla, şişen genişleyen şah damarlarıyla, çöken omuzları yada dikleşen omurgalarıyla... en çok da susuşlarıyla, bakışlarıyla... gözler ne kadar gevezedir. insan ruhunun kapılarıdır onlar. o kapılardan içeri girmeyi bilenler cenneti ve cehennemi görürler. gözlerden ruhlara girip çıkmayı bilenler anlayabilir..
“İnsanlar ne çok konuşur alınlarındaki kırışıklıklarla, dudaklarının kenarlarındaki kıvrımlarla, şişen genişleyen Şah Damarlarıyla , çöken Omuzları yada Dikleşen Omurgalarıyla… En çok da susuşlarıyla, bakışlarıyla. Gözler ne kadar gevezedir,insan ruhunun kapılarıdır onlar. O kapılardan içeri girmeyi bilenler Cenneti ve Cehennemi görürüler… Gözlerden girip çıkmayı da Çoçukken öğrendim ben..”
...
İnsanlar ne çok konuşur,
alınlarındaki kırışıklarla,
dudaklarının kenarlarındaki kıvrımlarla, şişen genişleyen şah damarlarıyla, çöken omuzları ya da dikleşen omurgalarıyla.
En çok da susuşlarıyla,
bakışlarıyla,
gözler ne kadar gevezedir.
İnsan ruhunun kapılarıdır onlar,
o kapılardan içeri girmeyi bilenler,
cenneti ve cehennemi görürler.
Gözlerden ruhlara girip çıkmayı daha çocukken öğrendim ben...
"İnsanlar ne çok konuşur.
Alınlarındaki kırışıklıklarla,
Dudaklarının kenarlarındaki kıvrımlarla,
Şişen, genişleyen şah damarlarıyla,
Çöken omuzları ya da dikleşen omurgalarıyla.
En çok da susuşlarıyla, bakışlarıyla…
Gözler, ne kadar da gevezedir.
İnsan ruhunun kapılarıdır onlar.
O kapılardan içeri girmeyi bilenler,
Cenneti ve cehennemi görürler.
Gözlerden ruhlara girip çıkmayı daha çocukken öğrendim ben."
İnsanlar ne çok konuşur.
İnsanlar ne çok konuşur.
Alınlarındaki kırışıklıklarla,
Dudaklarının kenarlarındaki kıvrımlarla,
Şişen, genişleyen şah damarlarıyla,
Çöken omuzları ya da dikleşen omurgalarıyla.
En çok da susuşlarıyla, bakışlarıyla…
Gözler, ne kadar da gevezedir.
İnsan ruhunun kapılarıdır onlar.
O kapılardan içeri girmeyi bilenler,
Cenneti ve cehennemi görürler.
Gözlerden ruhlara girip çıkmayı daha çocukken öğrendim ben.
~ Cemil Sunguray/Birsen Sunguray
"İnsanlar, ne çok konuşur... Alınlarındaki karışıklıklarıyla, dudaklarının kenarlarındaki kıvrımlarla, şişen genişleyen şah damarlarıyla, çöken omuzları ya da dikleşen omurgalarıyla... En çok da susuşlarıyla. Bakışlarıyla. Gözler ne kadar da gevezedir."
youtu.be/xIru4Adl9aM
(15 dklık molalarımda izleyeyim derken bir bakmışım yirminci bölümdeyim... Güzel diziymiş. Bir aileyi anlatmıyormuş sadece.)
İnsanlar ne çok konuşur!Alınlarındaki kırışıklıklarla...Dudaklarının kenarlarındaki kıvrımlarla...Şişen,genişleyen şah damarlarıyla...Çöken omuzları ya da dikleşen omurgalarıyla...En çok da susuşlarıyla,bakışlarıyla...Gözler ne kadar da gevezedir!İnsan ruhunun kapılarıdır onlar.O kapılardan içeri girmeyi bilenler,cenneti ve cehennemi görürler.
Sayfa 186Kitabı okudu
