Ne olur gölgende bize de yer ver Gülistan'ında bir gülnihâl olalım Efendim!
Dolaştığın âlemden bir katre gönder ıtrını ebede taşıyan ayağın olalım Efendim!
Mahmud Eren HocamKitabı okuyor
ah, ben bu dünya için yaratılmamışım.
Sayfa 110Kitabı okudu
ölülerden başka kimseye güven yok.
Sayfa 108Kitabı okudu
"Yine bir gülnihal aldı bu gönlümü... Çay bahçesinin Arnavut taşlı zemininde değil de bulutların üstünde etmiştik ilk dansımızı. Düğün son bulup Eskişehir'e gitmek için yola çıktığımızda görmüştüm gurbetin soğuk yüzünü. Babam sigaraları arka arkaya yakıp iç çekiyordu. Ablam yanaklarımdan öpüyor, annem bir yandan ağlayıp bir yandan dualar ediyordu. Değil odamın duvarlarını, annemin yemeklerini, babamın kokusunu, yürüdüğüm yolları, sevimsiz eniştemi bile özleyecektim."
Sayfa 57 - Müzeyyen GünerKitabı okudu
...can verip aldanma yare senden geçer , ölmeye gör.
Sayfa 100 - Halk Kitabevi
Öyle bir hayat ki, hem soluk almakla duruyor hem soluk aldıkça azalıyor!
Bir kez yüzüne baksam, gövdemde ne kadar kan varsa Ateş kesilip beynime toplanıyor.
Bilir misin, insana, hâline ağlayan bir insan görmek ne büyük avunmadır.
İnsan ömründe bir kere sever. İnsan dünyada sevdiği kadar yaşar...
Sayfa 134Kitabı okudu
Herkes ölümden kaçar, fakat kimse her adım attıkça mezara bir adım daha yaklaştığını düşünmez. Doğrusu güzel dünya!
Acayip değil mi, herkes ölümden korkar. Fakat kimse sonu ölüm olan yaşamaktan korkmaz.
Sayfa 103Kitabı okudu
Öyle bir hayat ki hem nefes alıp duruyoruz, hem nefes aldıkça azalıyoruz.
Sayfa 103Kitabı okudu