“Neyiz ki biz ?
İlk ışıkları görününce güneşin,
Kaparız tepenin göz kapaklarını —
Çam değiliz ki , kollarımız açık,
Ürpererek karşılayalım donuk ışığı .
Gölgeler kısalınca çıkarız ortaya ,
Açıklıktır, aydınlıktır aradığımız ,
Parlaklıkta bulur gücünü görüşümüz .
Tanımayız alacakaranlığı delen ,
Tepelerin arasından seçen bakışı.—
Kör olmuş ışıktan gözlerimiz.
Gündüz yarasalarıyız biz..”