Bir kadın günlüğüne içindeki çok küçük çocuğun bakış açısından şunları yazmıştı:
Her tarafımı kuşatan pembe bir battaniye ile sarılmak istiyorum. Güvenle sarılmış, güvenle sarmalanmış hissetmek istiyorum. Güvenli. Bu yeni bir his gibi görünüyor. Sıcak, güvenli bir yerde, etrafımda birçok korumayla sarmalanmış olmak....Eğer güvenle sarmalanmış olsaydım, kendi kendimi kucaklatmaya ihtiyacım olmazdı.