Jasmin Lee Cori

Annelerimiz değil, tüm kadınlarımız okusun lütfen. Anneler özellikle sizler çocuk yetiştirirken bu kitaba kulak verin. Yaptığınız hataların çocuğun hayatında nasıl bir etki yarattığını ve yaratacağını görün. Kendi yaralarınızı sarmadan, önce kendi çocukluğunuzla yüzleşmeden harekete geçtiğinizde, sizin de kendi anne babanızdan farkınız kalmayacağını öğrenin. Bu kitabı okumak biraz da cesaret işi aslında, yüzleşmek zorunda bıraktığı anılar ve acılar bir çırpıda okutmuyor. Ama bu kitap bittiğinde eminim hayata bakışınız da farklılık oluşacak.

Bizim toplumda aile travmalarının aktarılmadığı çocuk olduğuna inanmıyorum. Tam da yaşayan bir insanın aslında olmadığı gerçeğine gözlerimizi kapatmazsak toplum ve biz hem ilerleyeceğiz hem sağlıklı birey olacağız. Nesiller boyu aktarılan yokluğun gerçekliğini,acısını,iyileştirilebilirliğini anlatan çok faydalı olduğunu düşündüğüm bir kitap.

“ Bir annenin doğasının ve enerjisinin çocuğunu inanılmaz derecede etkilediğinden şüphe edebilir miyiz ? “
Kitabın son cümlesi böyle; incelememin ilk cümlesi de bu. Sanırım böyle bir kitabı anlatmak için en doğru biçimde ve ahenk içerisinde yan yana yerleştirilmiş kelimeler de bunlar.

Anne; doğuran, bakan, besleyen, sevgi veren. Peki ya doğurup bakıp besleyip hatta sevgi verdiği halde hasara sebep olan anneler de olamaz mı ? Gereklilikleri yerine getirmiş ama yanlış zamanda yerine getirdiği için yara açmış annelerden de söz edilebilir mi? Zamanla o yaralı ‘yetişkin’ çocuk kendi kendine annelik etme ihtiyacı duyabilir mi?

Metin Altıok’un insana dair şöyle bir dizesi var:
“...
Yumruk kadar yüreğiyle uçsuz bucaksız insan. “
O yumruk kadarlık yürek, duygusal yönüyle uçsuz bucaksız, evrene sığamayan bir yapıya dönüşür. Bedenini dahi annesinden koparak elde eden insan, duygularını da annesinden öğrenerek bucaksızlaşır. Anne dünyayla kurulan ilk bağdır ve anneyle kurulan bağın kalitesi kendisinden sonraki tüm bağların da gücünü belirler. Hatta bazen tahmin ettiğimizden de büyük bir güce sahiptir, kendimizde anlamlandıramadığımız ve belki de henüz göremediğimiz birçoğu güçlü veya hasarlı yapının mimarı annedir, anneyle kurulan ilişkidir. O doldurulamayan iç boşlukları, istense de kendine değer verememe durumu, insanlarlayken hatta kişinin kendi kendisiyleyken dahi yenemediği yalnızlıkları, ihtiyaç anında yardım isteyememe durumu, ‘kendi kendime yetmeli, kimseden yardım almamalıyım’ temalı düşünceler.. ve daha benzer birçok şey, belki okuduğunuzda uzak gibi görünse de üzerine düşünüldüğünde dahi kuvvetli bağlar olduğu görülen, annenizle kurduğunuz o ilk ilişki yüzünden olabilir. Anneniz sağ olabilir, fiziksel bakımınızı elinden geldiğince iyi yapmış olabilir, okul hayatınızda yanınızda olabilir fakat yine de duygusal olarak kendisini yanınızda hissettirememiş olabilir. Tabi ki mükemmel anneden söz etmek imkansıza yakındır, insan söz konusuysa mükemmellik bile bir tür kusurlu yapıdır. Gerekli olan, olabildiğince iyi ve çocuğun gereksinim duyduğu düzeyde çocuğunun ihtiyaçlarını karşılayan ve ona duygusal bakım da yapan annedir. Bu annenin yokluğu bireyde ne yazık ki etkisi her tür ilişkiye ket vuran bir hale dahi dönüşebilmektedir. Ama bazen anne dahi bunu yaptığının farkında değildir. O da annesinden, bebeğine gösterdiğinden fazlasını görememiş olabilir. Bu durumda kusurun kimde aranacağı konusu kafa karıştırıcı bir hal alır. Çözüme götüren yol ise, bireyin kendinde ki eksikliklere odaklanması ve bunun çoğunlukla anneyle ilgili kısmını görebilmesidir.

Kitap, çeşitli etkinliklerle bu iç görüyü geliştirmeye olanak sağlıyor. Sık sık bir şeyleri sıralatıyor ve hatta bunları sıralarken kendinize olan keşfinizde yol arkadaşınız olmayı memnuniyetle kabul ediyor. Sizi yeni yol arkadaşları(kitap önerileri, günlük tutma..) edinmeniz için teşvik ediyor. Duygusal olarak yanınızda olmayan bir anneyle büyümüşseniz, kendinize ulaşma yolculuğunuzda sırtınızda fazladan taşıdığınız ve artık ihtiyacınız olmayan yükleri bırakmanız gerektiğini fark etmek, tökezlemeden ve arkanıza dönüp bakmadan ilerlemenizi sağlamak açısından faydalı olacaktır. Artık kendi kendinizin annesi olmanız, kendi ihtiyaçlarınıza kendiniz cevap vermeniz veya gerektiğinde yardım almanız gerektiğini söyleyebilmeniz, gerçek bir yetişkin olmanız gerektiğinde bu kitap güzel bir rehber olacaktır. Duygusal açıdan orada olmayan bir anneye sahipseniz; annenizle empati yapmanız, kendinizi biraz daha anlamanız ve anlamlandırmanız adına Jasmin Lee Cori sizler için yazmış.

İyi okumalar dilerim :)

Bowlby'nin Bağlanma Psikolojisi kitabını okuduktan hemen sonra okuduğum için çok sevdiğim bir kitap olmuştu. Annenin eksikliğini ve bu eksikliğin bebeği nasıl etkilediğini gösteren kitap, bence benzerleri arasında üstün bir konumda. Sadece bebeği değil aynı zamanda anneye kaşı da içgörü kazanılması açısından da güçlü diyebilirim.

Bebekliğinde ya da çocukluğunda yetersiz annelik görmüş kişilerin ebeveyn olmadan önce mutlaka okumalarını tavsiye ettiğim bir kitaptır. Sosyal medyada bir annenin paylaşımıyla tanıştım bu kitapla. Uzun süredir baskısı yokmuş ama geçtiğimiz aylarda yeniden baskıya girerek genişletilmiş baskısıyla raflarda yerini aldı. Ben kişisel olarak çok faydasını gördüm. Bu konuda anne ya da babanızla yaşadığınız geçmiş kırgınlıklarınızı, kızgınlıklarınızı iyileştirmek için atılacak en doğru adımlardan biri olabilir.

Keyifli okumalar...

Kitabı okumaya başladığımdan itibaren çok soru geldi Hakkında.. Nasıl, anneleri çok mu suçluyor? Vs. Şeklinde.. öncelikle kitap okumaya yeni yeni başlayan biriyseniz artık düzenli kitap okuyacağım diye karar verdiyseniz bu ilk okuyacağınız kitap olmamalı bence yani dili ağır belki çevirmen kaynaklı da olabilir ama baya alana dair kaynak kitap formunda yazılmış.. basit bir dille herkes anlasın çabasında bir psikoloji kitabı değil.. ikinci olarak ise eğer normalde kitap okuyorsanız ama bu türü okumayı deneyimlemediyseniz hani yeni yeni kişisel gelişim psikoloji tarzı kitaplar okumaya başlayacağım diyorsanız yine ilk kitap bu olmamalı bence çünkü anlattığı konu ve anlayış tarzı sebebiyle bir alt yapı istiyor.. o alt yapı yoksa vermek istediği mesajlar yanlış anlaşılabilir bence.. mesela bence anneleri suçlamıyor.. anne çocuk arasında yaşamın ilk yıllarında kurulan o bağın öneminden bahsediyor ve o bağda olan eksikliklerin hayata bakışımıza etkilerini söylüyor.. ama bu zaten bilimsel bir gerçek.. fakat burda çok güzel ara mesajlar mesela.. diğer kitaplar gibi direk anne dememiş parantez içlerinde bu baba da olabilir büyükanne de evlatlık verildiğiniz kişi de yani ilk bakıcınız kimse anne derken onu kastediyorum demiş.. herkes okusun diyerek yazılan popüler kişisel gelişim kitaplarında bu detaylara girilmiyor bence.. yine bu tarz tüm kitaplarda içimizdeki çocuk imgesinden bahsedilir ama ben bu kitapta içimizde birden fazla türde çocuk olduğunu öğrendim.. yine özgüveni, hep tek ve tekil bir şey olarak okumuştum hep halbuki özgüvenin tekil olmadığını söylüyor.. özgüvenli değilim değil şu konu da özgüvenli değilim doğrudur diyor çünkü özgüven çoğuldur diyor.. yani detaylı bir şekilde bakmış kavramlara o yüzden alana referans bir kaynak olabilir diyorum.. ve iyileşme bölümünde terapi çeşitlerinden bahsetmiş.. tabi yine terapistlerin psikologların daha rahat anlayabileceği bir jargon kullanmış.. psikoloji litaratürüne az da olsa hakim olmak kitabı tam anlamıyla anlamayı kolaylaştırır diye düşünüyorum dolayısıyla benim çok profesyonel bulduğum ve beğendiğim bir kitap ama ancak ilgililerine önerebilirim.. anneleri suçlamıyor tam tersi annelerimizi (bize bakım veren o ilk kişiyi) suçluyorsak şayet nasıl iyileşebileceğimize dair terapi sürecinden bahsediyor..

Annenin Duygusal Yokluğu kitabı ruh sağlığı alanında çalışacak ve bağlanma psikolojisi ile ilgilenenlere bir kaynaklık etmesinin yanı sıra "duygusal olarak orada olmayan bir anne" ile büyümüş çocuklar için kendini anlama ve kendine yardım etmeye dair bir adım olanağı sunuyor. İyi annenin ne olduğuna ilişkin bir girişle başlamasının ardından çocukların yaşadığı kötü anne tecrübelerinin onlara neler hissettirdiğine dair duygu içerikli örnekler sunması ve bunu onların kurabileceği cümlelerle yapması anlaşılabilirliği artırıyor. Kitabın sonuna doğru annenin de bir öyküsünün olabileceği ve onun böyle davranmasının da bir sebebinin bulunabileceği üzerinde yoğunlaşılması fikrini rahatlatıcı buldum. Bu eksikliği ve ruhsal boşluğu kendilerinde hissedenlere bunu anlamlandırması için sunulan alıştırmalar da oldukça uygulanabilirdi. Özetle, kitabı hem çocuk kişiliğim adına hem de mesleki kişiliğim adına oldukça yararlı buldum.

Benim için keyifli bir okuma olmasına rağmen çok hızlı akan bir kitap olduğunu söyleyemem.Dili anlaşılır ama uzun bir okuma. Eserde alanda önemli olan birçok kuramcıya ve yazara atıfta bulunarak kaynakça dağarcığını genişlettiği için ayrıca sevdim. Sıradan bir okura da alanın genel perspektifini vermeyi ve sade kalmayı başarıyor. Annenize karşı kopukluk ve öfke duyguları hissediyorsanız okumanızı öneririm.Bunun dışında psikoloji,pdr ve çocuk gelişimi alanında aktif olan arkadaşlara özellikle okumalarını öneririm. Son olarak kitabın daha önceki isminin çevrisini daha çok beğendiğimi belirtmeden geçemeyeceğim. 'Var olan annenin yokluğu' kesinlikle dokunaklı ve anlamlı bir isim..Keyifli okumalar.

Benim için duygusal açıdan okuması zor bir kitap oldu. Bu konuda hala iyileşmeyen yaralarım olduğundan sanırım.
Anneniz fiziksel olarak var evet peki ya duygusal olarak orda yanınızda değilse? Bu durum size ne kadar, nasıl zarar verebilir? Bu durumu nasıl farkedersiniz ve nasıl düzeltebilirsiniz? Nasıl iyileşebilirsiniz? İşte bunların hepsi bu kitapta var. Duygusal ihmal yaşamış farkında olmamış olabilirsiniz hatta çocuklarınız olmuştur ama siz çocukluğunuzda yaşadağınız bu ihmalin farkında bile değilsinizdir. Bu kitap önce farketmenizi, bu ihmalin kişiye ne gibi zararlar verebileceğini sonrasında ise kendinizi iyileştirmek için tek başınıza ya da destek alarak neler yapabileceğinizi anlatıyor. Kitabın içinde kendiniz uygulayabileceğiniz çeşitli alıştırmalar var. Yazar iyileşmenin imkansız olmadığını, yaşadığınız duygusal ihmalin telafisinin olduğunu anlatıyor.
Dediğim gibi okuması zor oldu ama çok faydalandım. En azından bazı durumlar için farkındalık kazanmanıza vesile oluyor sırf bunun için bile okunabilir.

Kendi geçmişinize baktığınızda ebeveyninizin sizlerde bıraktığı izleri yakalamak çok kolay olacaktır. Bunu garipsemeden sahiplenin. Üzerini kapatmaya çalışmayın. Sadece size ait olan bir durum değildir bu. Bunu sahiplenip hemen nasıl basacikacağınıza bakın. Bunun için bir kitap önerisi istersenizde buyrun.