Böyle bir hastalığa yakalanınca insan “Eyvah! Bitiremediğim işlerim var. Büyütemediğim çocuğum var. Yarım bıraktığım bir film var,tamamlayamadığım bir hikayem var ve ben buradan göçüp gidiyorum” hissine kapılıyor. Sana en iyi gelen şey yine sensin,dönüp kendine sarılıyorsun..
.
Bunca senedir sırtıma saplanmış bıçaklarla yaşamaya alışkındım,onlar mesele değildi de göğsüme saplanan bıçaklar yeniydi ve çok acıtıyordu.
.
Ne isterseniz hep daha fazlasını alacağınız tek yerdir aile,sadece istemeyi öğrenmek gerek.
.
.
@dur_be_kadin ile biraz sohbet ettik yazdıkları sayesinde . Ben omuzlarında yükler birikmiş de sonra o yüklerden kurtulup yeniden mutlu olmayı başarabilmiş bir kadınla oturup dertleşmiş gibi hissettim kendimi. Covid-19 a yakalanmasıyla başlayan kitap evlilik ve hamilelik serüveniyle ilgili yaşadıklarıyla devam etti. Yer yer “biz de hamile olduk da senin bu hormonların maşallahı varmış bu nedir yahu” dedim Kimi zaman da “sen bu adamla nasıl bir ilişki yaşadın da evliliğindeki bu değişimler seni şaşırtıp bu kadar yordu” dedim.
Bazı şeyler en baştan yanlış başlamış ve evlilik de o yanlışı doğruya çevirmeye yetmemiş. Ne güzel doğurdu,adam değişti derken öyle bitti ki “aaa ne oldu da böyle yazdı” dedim . Demek ki bazı şeyler henüz yeni başlıyor. Sohbetin tadı damağımda kaldı. Arayı açmayalım lütfen @dur_be_kadin Eminim daha çok cümleler var kağıda dökülecek
.
.
@gunyayincilik
#okudumbitti #photooftheday #bookstagram #durbekadın