Bir yer bulalım dünyadan uzak!
....
Bir işçi ölümünün “dayanılmaz hafifliği”
Zincirlerle çekiyor işçiler
Güneşi yatağımın başına
Ben nasıl çıkarım bu kirli yüzle
Güneşin karşısına?
Celal Sılay
Milan Kundera’nın Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği romanındaki “dayanılmaz hafiflik” ifadesinin, birçok yazıya başlık olmasının artık sinir bozucu hale geldiğini kabul ediyorum. İnsan
“Babam her daim tehlike ararken, ben güzelliği görürdüm; hem toprakta hem de diğer insanlarda. Her şeyde. Beni her ne kadar bu yönde eğitmeye çalışsa da zihnimi asla bu şekilde kul lanmaya alıştıramamıştım.”
ianın saldırısından sonra bile bunu yapmamıştım. Hayes çayından bir yudum aldı. “Bu karakterinin güçlü olduğunu gösteriyor.” Elimi göğsüme götürerek sahte bir şekilde nefesimi tuttum. “Hayes Easton, bu bir iltifat mıydı? Dikkatli ol, benden gerçekten hoşlandığını düşünmeye başlayabilirim.” O tanıdık kaş çatışı geri döndü. “Senden hoşlanmadığımı hiç söylemedim.”
“Babam her daim tehlike ararken, ben güzelliği görürdüm; hem toprakta hem de diğer insanlarda. Her şeyde. Beni her ne kadar bu yönde eğitmeye çalışsa da zihnimi asla bu şekilde kullanmaya alıştıramamıştım.”
Hayes çayından bir yudum aldı. “Bu karakterinin güçlü olduğunu gösteriyor.”
Elimi göğsüme götürerek sahte bir şekilde nefesimi tuttum.
“Hayes Easton, bu bir iltifat mıydı? Dikkatli ol, benden gerçekten hoşlandığını düşünmeye başlayabilirim."
O tanıdık kaş çatışı geri döndü. “Senden hoşlanmadığımı hiç söylemedim.”