"Sorarlarsa, 'Ne iş yaptın bu dünyada?' diye, rahatça verebilirim yanıtını: Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından..."
…toplumun genetik ortalamasını alt üst eden güzelliği…
Hayat, ölene kadar hissedilen zevklerden, çekilen acılar çıkarıldığı zaman geriye kalandır. Hayat = zevk-acı. Sonuç pozitifse yaşamışsındır hayatı. Negatifse ölmüşsündür doğduğun gün. Tabii bir de sıfır ihtimali var. Bu durumda ise zamanın yetmemiştir hayatı anlamaya. Erken ayrılmışsındır partiden, göremeden sonunu...
Onu güldürmeye çalışan palyaçonun makyajının altındaki acıları fark edebildiğinden gülemeyen bir çocuğa benziyor...
İnsanlar da kitaplar gibidir.Kapaklarına bakıp aldanmayın.Gerçek değerini okudukça anlarsınız.
Sayfa 161Kitabı okudu
Çok yürüdüğümü sanıp, dönüp arkaya baktığımda, başlama noktasından hiç de o kadar uzaklaşmadığımı görmek dünyanın en iğrenç duygularından biriydi.
1k
Buradaki insanlar dünyanın çok da harika bir yer olmadığını biliyorlar. Garip bir birikimleri var hayata dair. Dışarıdakiler üç kuruş fazlasını kazanıp üç gün fazla yaşamak için kendilerini helak ederlerken buradakiler fazla kazanmanın ve fazla yaşamaya çalışmanın konuşmaya bile değmediğini düşünüyorlar.
İnsanın en büyük hatası kendini seyretmemesidir.
Yavaşladıkça çoğalıyorum. Daha iyi düşünüyorum. Bedenim yavaşladıkça zihnim hızlanıyor. Yavaşlık huzur veriyor.