Her ne kadar kişisel olarak deneyimlememiş olsam da aşkın zamanı durdurabileceğine inanmak istiyordum. Bir nefretten diğerine yolculuk eden biri olarak buna ihtiyacım vardı.
Bedenimin çevresinde yıllar boyu inşa etmiş olduğum ve yakında kapısını tamamen içerinden kilitlemeyi düşündüğüm yalnızlık katedralim, belki şimdiye kadar başardığım tek iştir.
“Senin neyin var, biliyor musun? Her şeyin! Sorun da bu.”
Ne kadar yalnızsan o kadar uzağa gidersin. Ne kadar terk edersen o kadar ölürsün.
Hiçbir yeri, bir gün geri dönmek için terk etmedim.
Sayfa 49Kitabı okuyor
O gece Londra tarihinin en uzun gecesi oldu, çünkü güneş bile doğmaya utandı. Bu yüzden, Londra’ya gelen en geç sabah, o sabahtı.
Çünkü
❝ ... Çünkü Tanrı, insanlara nasıl yaşamaları gerektiğini söyleyecek kadar insanları ve kendini aşağılamak niyetinde değildi❞
"Çok geç alıştım ben yaşamaya."
Sayfa 55Kitabı okuyor
"Eğer hatıralara sesler ilave etmezsem uçup giderler. O seslerle anımsamak dünyayı. Gereken bu."
Sayfa 55Kitabı okuyor