"İçi ne kadar doldurulursa doldurulsım, yine de hafiftir hayat.
Çünkü altı deliktir. Delikse ölümdür ! Bütün kazançlar bu delikten
kayıp gider."
Ve böylece kendi vahşiliğini, mevcut dünyayı reddedişini kendince meşrulaştırırdı. Ama bu sözü söylemesinin bir nedeni daha vardı. O da, bahsettiği deliği tıkayacak yeteneğe sahip olmadığını bilmesi. Bilmiyordu sevgiyle, dostlukla, aileyle o deliğin kapanabileceğini.Sahip değildi bu değerlere. Ama ben görüyordum, çevremdeki
insanların hayatlarının akıp gitmesine engel olan sevgiden, hatıradan, mutluluktan oluşan sihirli sıvayı. Onlar gibi olmak istiyordum artık ! Arınmak, gerçek olmak, âşık olmak, onlar gibi üzülmek istiyordum. Ne demişti askerî psikiyatr? "Sadece sen istersen iyileşebilirsin." Evet, istiyordum. Artık, ne istediğimi biliyordum!..Kinyas ve Kayra, Hakan Günday (Sayfa 493)