Oldu! başka?
Ulu Önder biliyorsunuz hayatı boyunca belli aralarla isim değiştirmeye meraklıydı. Önce Mustafa’ydı, sonra Kemal oldu. 1921’de Meclis kararıyla Gazi unvanını aldı. Bundan sonraki 13 yıl boyunca adı hemen her yerde Gazi Hazretleri diye geçer, diğer isimleri neredeyse hiç telaffuz edilmez. 1925- 27’de Halaskâr eklenir, olur Halaskâr Gazi Hazretleri. Sonra bilmediğim nedenlerle bu ad terkedilir. Şişli Caddesinin adı, cumhurreisinin İstanbul’u ziyareti onuruna Temmuz 1927’de düzeltilmiştir; o kalır.
Aklı başında insanlar bir yıldan beri bu caddeye Hrant Dink Caddesi adını veriyor. Size de tavsiye ederim, öyle deyin. Mek tup gönderecekseniz öyle gönderin; birkaç kez geri gelir sonra alışırlar. Taksiciye öyle söyleyin. Anlamazsa hayret edin, “karşının şoförü müsün” diye kılçık yapın. Telaffuzu da Türkçe fo netiğe nispeten daha uygun. Bir-iki yıla tutmazsa şaşarım.
Görülüyor ki "sen unutsan da düşmanın unutmaz senin kökünü"...
Ne büyüksün ey Halaskar Gazi...
Yani Atatürk ortaya çıktığı zaman, Anadolu halkı şöyle düşündü: 'Milli önder bizim dinimizi, şerefimizi kurtardı.' 'Halaskar' diyorlardı onun için, yani 'kurtarıcı'. Onu gazi olarak bağırlarına bastılar. Atatürk'ün bağımsızlık hareketi tarihi İslam içinde açıklanabilir. Ne olacaktık? O gelmeseydi Müslüman Anadolu yok olacaktı.
Sayfa 73Kitabı okudu
Süvariler tam hizamıza geldikleri zaman kulağımın dibinde çılgın bir alkış tufanı koptu. Bu ses bana bütün dehşetiyle dinlediğim top seslerinden, bomba tarrâkalarından daha feci' geldi. Daha beş gün evvel bir Türk şehri olan Şam o gün kendisini fetheden düşman askerlerini bir halâskâr gibi alkışlıyordu. Belki oradaki halk bu alkış tufanını millî bir borç ödüyoruz vehmiyle yapıyorlardı. Fakat bunda nankörlük ifâdesi sezdim. Zayıf vücudum, bozulmuş asâbım buna tahammül edemedi. Yol kenarındaki çınar ağaçlarından birine dayandım. Gözümden iki damla yaş yuvarlandı. Uğrunda birçok vatandaş kanı dökülmüş şu toprakların elden çıkışına karşı döktüğüm bu yaşlar, dünyada en beliğ, fakat feci' gözyaşlarıydı. Ben gözlerimi yanımdakilerden saklamak için kabalağımı büsbütün yüzümün üzerine çekmeye uğraşırken hep o alkış tufanı, kısa fâsılalarla birer hastalık nöbeti gibi nüksediyordu.
Sayfa 39 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
