İşte böyle... Omuzlarımdaki yüklerle ancak buraya kadar gelebildim. Yolda daha başka kimleri gördüğünü, dahası neleri, nerelerde bıraktığımı, bırakmaktan başka türlüsünü yapamadığımıysa söylemek ve şimdi yeniden hatırlamak istemiyorum. Yürüyüşe ancak bu gizlediklerimle devam edebilirdim. Onları tekrar bulma, görme ve belki de anlatma adına, vakti geldiğinde geri döneceğimi biliyorum nasılsa. Bu ihtimale inanıyorum en azından. Kim bilir, belki de hala bir yerlerin eşiğindeyimdir.
Sayfa 373Kitabı okudu
İnsan; Denizin olmadığı yerde, Umut adına, Martı olmalı.
Adına mısralar dökeceğim bir kara sevdam olmadı hiç
Yada soğumuş ama hala içimi yakan bir gönül yaram
Ve aşık olmadıkça hayatı anlamayacağımı sanardım
Öyle ki ona sahip olunca suyun tadı farklı gelecekti
O anda zamanı kaybedecektim kokular değişecekti
Aynı yöne çıkacaktı bütün yollar
Hayallerimi doldururken yaşamanın amacı sandığım gerçeklik
Birşey farkettim yaşadım acı çektim hisettim
Yağmur sonrası yayılan toprak kokusunu tatmayı
Bir anlam uğruna ölürcesine çabalamayı
Yada sanki aşkı var eden duyguların olmadığı bir boyutta sadece iki ruh olarak birine bakmayı
O anda farkettim bir çocuğun oyunlarını sevmek başka birşeydi
Suyun akışıyla düşüncelerin akışını birleştirmek
Çok özlediğin birini beklemek
Bir anı hatırlamak yada bir anda kaybolmak
Amaçsızca yakılmış bir ateşin başında dostlarında oturmak ve uyuklamak
Birine güvenmek ve hiç düşünmeden söz söyleyebilmek
Ne bileyim işte öyleydi tüm bunları yaşarken içinde uçuşan aşkdan farklı renklere sahip kelebeklerdi yaşamın diğer yönleri
Öylece bakakaldım onlara ve daldım yaşamın tüm renklerine
