Ilık bir mart güneşi, iliklerine kadar ısınıyor insan. Böyle havalar, kış sonlarında, çok kişileri mesut eder. Saadet nedir? Herkes saadeti tanımış mıdır bu dünyada?
Sayfa 21 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Seçmediler seçildiler!!!
Havalar ısınıyor ve onlar susadıklarını söyleyemiyorlar. Lütfen bir kap sus bırakın.
Göçmen Kuşları Beklerken
Havalar ısınıyor
Gökyüzünde gözlerim
Kalbimde büyük özlem
Gök mavi, durgun, suskun
Turnaların allıları nerede?
Nerede "laklak" eden leylekler?
Nicedir görünmüyor güvercinler
Kırlangıçlar da uğramadı
Kazlar belki de bahardan bihaber
Gökyüzünde gözlerim
Kalbimde büyük özlem
Neredesiniz?
Bak gökyüzü matem!..
Deli Filozof
Ilık bir mart güneşi... İliklerine kadar ısınıyor insan. Böyle havalar kış sonlarında çok kişileri mesut eder. Saadet nedir? Herkes saadeti tanımış mıdır bu dünyada? Bu meseleler üzerinde uzun uzun konuşmak mümkün. Kim bilir, belki o zaman ben de bu söylediğim sözden vazgeçerim. Ama zaman zaman ben de kendimi mesut sansam ne çıkar... Büyük saadetlerden hiçbir vakit nasibim olmayacağına göre bunlarla avunayım bari...
Baharın EttikleriKitabı okudu
Havalar ısınıyor içimdeki buzlar eriyor ve ateş yeniden harlanıyor.Üzgünüm ağlayamam üzgünüm konuşamam.Üzgünüm galiba ben artık buralarda barınamam.
Ilık bir mart güneşi, iliklerine kadar ısınıyor insan. Böyle havalar, kış sonlarında, çok kişileri mesut eder. Saadet nedir? Herkes saadeti tanımış mıdır bu dünyada?
Sayfa 19Kitabı okudu
Eşekler
Bir damın duldasında hayatı sorgulayan az eşek görmedim ben. Baharın, daha köy işlerinin başlamadığı günlerde eşekleri dışarı salarlardı. Eşekler karı yer yer erimiş balçık zeminde, güneşin altında dikilirler, birbirleriyle oynaşırlardı. Beni hareketli anlarından çok bir put gibi dikili durdukları, düşüncelere daldıkları anlar ilgilendirirdi daha çok. Acaba ne düşünürlerdi? "Ulan," derlerdi belki, "havalar ısınıyor, ekim dikim işleri başlayacak, sahiplerimiz acımayacak yine bizlere, vuracaklar onca yükü sırtlarımıza…" Böyle mi derlerdi? Kim bilir?
Bazen de ağlar görürdüm eşekleri. Beni bir eşeğin ağlaması kadar hüzünlendiren az şey vardır. Yükün altında inleye tıslaya giden bir eşek insanda merhamet uyandırır. Ama ben böyle bir durumdan çok iş görmezken ağlayan eşekleri severim. Onları yaşamın "filozofu" hâline getiren kederi ve dahi kaderi düşünürüm.
Ilık bir mart güneşi, iliklerine kadar ısınıyor insan. Böyle havalar, kış sonlarında, çok kişileri mesut eder. Saadet nedir? Herkes saadeti tanımış mıdır bu dünyada? Bu meseleler üzerinde uzun uzun konuşmak mümkün. Kim bilir, belki o zaman ben de bu söylediğim sözden vazgeçerim. Ama zaman zaman ben de kendimi mesut sansam ne çıkar? Büyük saadetlerden hiçbir vakit nasibim olmayacağına göre bunlarla avunayım bari.
Sayfa 19
hiç çıkmasın izin benden
gitmiyorum diyorsam
ve ne kadar gidiyorsam
yüzme bilmiyorsam
ve ne kadar yüzüyorsam
şu yüzmediğim
suların da cümlesinin dibisin
çok sarhoş olsam dediğim her dakika
şaraba testisiz yakalanmak gibisin
Ben senin bildiğin dervişlerden değilim
bu şiiri yazmak için söküp attım pansumanı yaramdan tam olarak bıçağa kaptırdığım tarafımla sancıyorum al al bu hayat kiminse billahi ben yaşamıyorum al bu hayat kiminse billahi ben sarılan bir yarayı fışkıran bir damardan daha çok sevmiyorum
saat kim bilir kaç olacak yine, kaç! bugün bitip dün olacak gece yine gün olacak tam ağzını bozduğun
havalar ısınıyor yar bahar diye
ölümlü şeylerle avunmamak vaktidir
Sayfa 54Kitabı okudu
