Havva Gülbetekin
@havvazrglbtkn
Evli
Asistan
Namık Kemal Üniversitesi
Tekirdağ
11 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
"Kırgınlığım bazı şeylerin üzerini örtecek kadar çoğaldı. Babamın beni bıraktığı ilk gece o kadar gözyaşı döktüm ki hem ayrılığa hem ölüme kâfi gelebileceğini düşünüyorum. O gece ve sonraki geceler, birçok kere kefaretimi ödedim ben. Hayata bir borcum kalmadı."
Sayfa 112Kitabı okuyor
"Aramızda olup bitenleri kötülüğüne değil, çaresizliğine yordum."
Sayfa 130Kitabı okuyor
"Gitmek derdine bir kez düşen için artık kalmak da yaradır."
Sayfa 9Kitabı okuyor
"Beklemek, beklemek, beklemek ve sonra hiçbir şey olmamış gibi kaldığın yerden devam etmek zorunda kalmak; umut etmek ve her seferinde incinmek, yaralanmak, yaramı sarmak, sarıp sarmalamak, saklamak, saklanmak, sarsılmak, ölesiye sarsılmak kalbimi yoruyor."
Sayfa 34Kitabı okuyor
"Bir şeyi çok derinden hissedip de anlatamamak diye bir dert vardı."
Sayfa 99Kitabı okuyor
Biri beni anlayarak özgürleştirsin. Ruhumu serbest bıraksın alıkonduğu o daracık mahzenden. Biri beni anladığını söylesin ve bir çift kanat taksın yorgun omuzlarıma.
Sayfa 58Kitabı okuyor
"Deniz gören masa diye bir şey var bu hayatta. İnsana son derece gösterişli, alımlı, cazip bir vaatte bulunuyor. Deniz görmek demek, orada kendini iyi hissedersin demek. Burada bir mutluluğa ortak olacaksınız demek. Bir ayrıcalık kazanıyorsun bu masaya yerleşerek. Sadece iyi günlerde değil, bir şeyler kötü gitmeye başladığında da ihtiyaç duyduğun teselliyi burada bulabilirsin demek. Birbirinizin yüzünde daha önce gördüğünüz iyiliği ve güzelliği artık bulamıyorsanız, hiç olmazsa dönüp denize bakarsınız türünden bir teselli. Bakışlarınızı kaçırmak isterseniz orada bir deniz var. Denize bakmanın insanın kalbini iyileştiren bir yanı var. Rüyada bile görsen böyle. Bir şeye başlamak için de, bitirmek için de iyi bir mahal burası. Deniz gören bir masa bulabilmek büyük şans bu hayatta."
Sayfa 68Kitabı okuyor
Resulullah (sav) bir gün sahabelerine:
"Ah keşke bana doğru, havuza gelen kardeşlerimi bir görsem de, içlerinde şerbetler olan kaselerle onları karşılasam. Cennete girmeden önce, onlara (Kevser) havuzumdan içirsem."
Bu sözleri üzerine ona denildi ki:
"Ey Allah'ın Resulü, biz senin kardeşlerin değil miyiz?"
O, şöyle cevap verdi:
"Sizler benim ashabımsınız.(arkadaşlarım) Benim kardeşlerim de beni görmedikleri hâlde bana inananlardır. Mutlaka ben Rabbimden sizinle ve beni görmeden iman edenlerle gözlerimi aydınlatmasını istedim."
- Oku, dedi.
Heyecan ve korkusu daha da artmıştı. Hâlâ titriyordu. Bu kez:
- Ben okuma bilmem, dedi önce. Sonra da:
- Söyle, neyi okuyayım, diye sordu.
Cebrail, bu sefer tatlı bir sesle getirdiklerini okudu:
"Yaratan Rabbinin adıyla oku!
O, insanı bir kan pıhtısından yarattı.
Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir.
O Rab ki, kalemle yazmayı öğretti.
İnsana, bilmediği şeyleri belletti." ⁶⁵
Sayfa 122Kitabı okuyor