Geceleyin bütün gökyüzünün güneş yüzeyi kadar parlak olması gerektiği sonucundan kaçınmanın tek yolu, yıldızların sonsuzdan beri parlamadıkları ancak sonlu bir geçmişte yakıldıklarını var saymak oluyordu. Böylece ışığı emen madde henüz ısınmamış ya da uzak yıldızların ışıkları henüz bize ulaşmamış olacaktı.
Sayfa 19 - Milliyet YayınlarıKitabı okuyor
Afrika' nın merkezindeki Boshongo insanlarına göre başlangıçta yalnızca karanlık, su ve büyük Tanrı Bumba vardı. Bir gün Bumba karın ağrısıyla acı içindeyken Güneşi kustu. Güneş var olan suyun bir kısmını kurutup geriye toprak bıraktı. Hâlâ acı içinde olan Bumba bu sefer, Ay'ı( gezegen ), yıldızları ve ardından leopar, timsah, kaplumbağa ve en nihayetinde de insan gibi bazı hayvanları kustu.
Özünde değişmeyen bir evrenin hep var olduğu ve var olmaya devam edeceği ilişkin eski fikir, sonlu bir zaman önce bir başlangıca sahipmiş ve sonlu bir zaman ardından da sona erecekmiş gibi görünen, değişen ve genişleyen bir evren anlayışına yerini tamamıyla bıraktı.
Sayfa 53 - ALFA BİLİMKitabı okuyor
Genel göreliliğin bir başka öngörüsü de zamanın dünya benzeri olağanüstü büyük bir cismin yakınında yavaşlıyor görünmesi gerektiğiydi. Bunun sebebi ışığın enerjisi ile frekansı (eşdeyişle ışığın saniyedeki dalga sayısı) arasında bir ilişki olmasıdır: enerji ne kadar büyükse frekans da o denli yüksektir.
Sayfa 51 - ALFA BİLİMKitabı okuyor
Uzak galaksilerden geldiğini gördüğümüz ışık, bu galaksileri milyonlarca yıl önce terk etmiş durumda; keza bugüne kadar gördüğümüz en uzak nesneden gelen ışığın bu nesneyi sekiz milyar yıl önce terk ettiğini biliyoruz. Dolayısıyla evrene baktığımızda, onu sanki geçmişteymiş gibi görüyoruz.
Sayfa 45 - ALFA BİLİMKitabı okuyor
Sözgelimi güneş şu anda parlamaya bırakacak olsaydı, dünyada halihazırda olup biten şeyleri etkilemezdi, çünkü bunlar güneş döndüğü sıra daha olayın başka bir yerinde bulunurlardı.
Sayfa 45 - ALFA BİLİMKitabı okuyor
Öyle ya da böyle nükleer bir savaşın ya da çevresel bir felaketin dünyayı önümüzdeki 1000 yıl içerisinde -ki bu süre jeolojik zaman düşünüldüğünde göz açıp kapayıncaya kadardır-sakat bırakmasının neredeyse kaçınılmaz olduğunu düşünüyorum.
Hubble'ın gözlemleri büyük patlama denilen, evrenin sonsuz küçük ve sonsuz yoğun olduğu bir zamanın varlığını ileri sürüyordu. Bu koşullar altında bilimin tüm yasaları ve dolayısıyla geleceği öngörebilme kabiliyeti işlevsizdir. Eğer söz konusu zamandan (Büyük Patlamadan) önce belirli olaylar gerçekleşmişse, bu durumda şimdiki zamanda olup biteni etkileyemezler. Bu olayların varlığı göz ardı edilebilir; zira gözlemlenebilir herhangi bir sonuç yaratamazlar.
Sayfa 21 - ALFA BİLİMKitabı okuyor
Aristoteles dünyanın hareketsiz olduğunu; güneşin, ayın, gezegenlerin ve yıldızların dünyanın etrafında dairesel yörüngede hareket ettiğini düşünmekteydi. Aristoteles buna inanıyordu çünkü birtakım gizemli sebeplerden ötürü, dünyanın evrenin merkezinde bulunduğuna ve dairesel hareketin en mükemmel hareket olduğuna kanaat getirmişti.
Sayfa 12 - ALFA BİLİMKitabı okuyor
zaman yalnızca Tanrı'nın yaratmış olduğu evrenin bir özelliğidir.
Uzak galaksilerden geldiğini gördüğümüz ışık, bu galaksileri milyonlarca yıl önce terk etmiş durumda; keza o güne kadar gördüğümüz en uzak nesneden gelen ışığın bu nesneyi sekiz milyar yıl önce terk ettiğini biliyoruz. Dolayısıyla evrene, baktığımızda onu sanki geçmişteymiş gibi görüyoruz.
“Intelligence is the ability to adapt to change.”
“Zeka, değişime uyum sağlama yeteneğidir.”
- Stephen Hawking
Evren hakkında ne biliyoruz ve nasıl biliyoruz? Evren nereden geldi ve nereye gidiyor? Evrenin bir başlangıcı var mı, eğer varsa o halde başlangıçtan önce ne oldu? Zamanın doğası nedir? Zamanın sonu gelecek mi? Zamanda geriye gidebilir miyiz?