BUDUR ERBAİN
Kırk gece kalkacak bütün var olanlar,
Bilinmezin ayak sesleri bunlar.
Önümde, arkamda, bilinmezim de binlerce hayat hikâyeleri,
Sazımda, sözümde sonsuz beklentilerim.
Dualarıma şahit olan her sabahın ışığında,
Günüme balyoz vuran kuşlara.
Bir şarkı vuruluyor vicdan izine,
Bestecisi bilinmeksizin.
Beni bu dünyalar diriltiyor,
Bu yalnızlıktan
Cemal Oğuz Öcal (1913-1971), İstanbul Erkek Öğretmen Okulunu bitirir (1935). Öğretmenlik yapar. Gazi Eğitim Enstitüsü Pedagoji Bölümüne girer. 3 Mayıs 1944 Turancılık olaylarında Serdengeçti ile birlikte tutuklanır; okuldan kaydı silinir. Berat edince 1947'de öğretmenliğe döner. Heceyle milli, hamasi şiirler yazar. Serdengeçti ile önceden
Bizde Birileriyiz!.. Garib Çoban
Bizde Birileriyiz!..
Tenimdeki her gözeneklerdeki terimle, damarlarımdaki her damla kanla.
Aldığım her nefeste.
Dudaklarıma dokunan her gülümsemeyle.
Dilimin telaffuz ettiği gönülden her tondaki duada.
Seni her şekilde ve her şeyde sevmeyi seviyorum çocuk bayramı gibi yüreğim.
Sen kalbime kazınmış tek ölümsüz aşk şiirisin.
Her harf nefesimle
Hayat dersi vol bilmem kaç
“insan çocukken bazı şeylerin farkına daha iyi varabiliyor. Çünkü yetişkinler, çocukları kendi dünyalarına dâhil etmek istemezler. Çocuk da kenardan onları izler. Bu yüzden de olan biteni onlardan daha iyi görür. Gel gelelim büyüdükçe daha çok dâhil olmaya başlar meseleye. Ardından öyle bir an gelir ki kargaşanın ortasında bulur kendini. Haliyle kimse olayları bir çocuk kadar iyi süzemez. insan bazen bir adım geri çekilmeli. Ve kenarda durup olan biteni izlemeli.”
