Artık mutlu değilim, acı çekiyorum. Hayat bu mudur sordum kendime. Evet hayat budur. Acı çekmek de hayatın bir parçasıdır. Ya da daha doğrusu bu da hayattır, hayat bu anlardan ibarettir. Hayat bu andır. Sonrası yok ki. Bir an bir nefes kadardır derler. Bir nefes kadar da değildir. Bu an nefes almaktır, o nefesi verebilir miyiz onu da bilmiyoruz. O nefesi verebilmek de sonraki andır, o anın gelip geleceğini bilmiyoruz. Çünkü bir kere ölüyoruz. Ve sadece bir kere yaşıyoruz. Acıysa sonuna kadar acının tadına varmak, iliklerimize kadar hissetmek...