Şehrin en ücralarında aradım seni
Topallayan yüreğim
Kırgın üzgün yorgun
Nasıl bulunur ki sevgili
Filmlerle karıştırdım hakikati
Bulunmak istemeyeni aramak da nedir ?
Hevesim kursağında
Mutluluk kefen oldu
Araması mucize idi
Şimdi ise mucizenin yası
Sokaklar alaysı
Yine güldü hayat
Hayatın acemisi oldun dercesine…
5.2.2024
Çocuk olmayı yeni öğrenmişken, şimdi genç bir adam oluyorsun. Genç bir adam olmanın ne anlama geldiğini öğrendiğindeyse yetişkin olacak ve anlayacaksın; daima bu hayatın acemisi olacağız.
Gençlik çağları bulmakla, olgunluk dönemi aramakla geçer. Şimdi nerede, ne hâldesin? Bulduklarını bırakmaya mı hazırlanıyorsun? Demek ki kıymetli bir çabanın içindesin.
Artık biliyorsun: Bizzat hayatın kendisi ölüme sebebiyet veren bir şeydir. O hâlde kalan ömrünü geçen ömründen kurtarmaya bak. Evet, yorgunsun. Bu senin gerçekten de yaşadığını, hayatta olduğunu göstermez mi? Yeniden başlamak için ne güzel neden.
Aldığımız kimi yenilgi ve kayıpların asla telafisi yoktur. Bunu kabullenmeyen, elinde kalanları da kaybedebilir.
Unutma: Bazı şeyler ustalık değil, acemilik ve şaşkınlık gerektirir. Çok şükür; dünyanın acemisi olmak, bizi dünyalı olmaktan koruyor.
Yok saymalıyım artık geçip gittiğini
Ve giderken önüme uzattığın
Hayatın kıyısında
Gizlice görüvereceğim
O birkaç dirhem eskimez gümüşü
Yok saymalıyım, karşılıksız ve cömert
Ismarlamadığım, biriktirilmiş
Çocuk olmayı daha yeni öğrenmişken, şimdi genç bir adam oluyorsun. Genç bir adam olmanın ne anlama geldiğini öğrendiğindeyse yetişkin olacak ve anlayacaksın; Daima bu hayatın acemisi olacağız.