Bir padişahtan kıymetli bir hediye getiren miskin bir adamın ayağını öpüp hediyenin sahibini tanımamak ne kadar ahmaklık ise, nimetlerin görünüşteki sahiplerini yüceltip sevmek ve asıl sahibi olan Allah’ı unutmak, ondan bin derece daha büyük bir ahmaklıktır.
Sözler
İnsan her gün kapısında bir hediye paketi bulsa, ona tesadüf eseri demez, kasıt arar. Beni tanıyor, biliyor olmalı, der. Fakat insan her sabah penceresinde güneşi bulduğunda, tesadüfün eseri deyip geçer, merak etmez. Oysa hediyenin sahibi, onu “çevre”leyen ambalajı değildir.
Sayfa 94
