Sanki psikiyatrist sizi karşısına almış diyor ki "sen özelsin, hatalar yapmış olabilirsin, kendine eleştirilerin yapıcı olsun, sen bu değilsin, daha iyisini yapabilirsin, olmak istediğin kişiye doğru harekete geç ve diğerlerine gösterdiğin şefkati kendine de göster"
Her cümlesinin altını çizmek istediğim bir kitap. Buhranlı dönemlerimde elime alıp ferahladığım bir kitap. Her hediyenin içine yerleştirmek istediğim bir kitap. Herkesin okumasını, faydalanmasını istediğim bir kitap.. Kitabın son paragrafını paylaşmak istiyorum; "Bedeninin, ruhunun etrafındaki seslerin farkına var. Mesela şimdi bir nefes al ve etrafındaki beş nesneyi fark et. Bir nefes al ve etrafındaki beş sesi duy. Tolstoy'un dediği gibi, 'Tek bir zaman var, o da şimdi. Kudret sahibi olduğumuz yegâne zaman bu'. Duygu ve düşüncelerini kabullen ve anda ol. Değerlerinle rabıtada ol ve eyleme geç. İnsanın ruhuyla, etrafıyla ve an'la rabıtada olması; dünyaya katılması ve hayatın her anının doluluğunu takdir edebilmesi demektir. O halde hayatın ve nefesinin hakkını ver. Her nefesi bir ilahi bağış olarak coşkuyla içine al. En derinlerdeki hücreleri bile şenlendirecek kadar. Ve usul usul bırak onu. Sana Hayat Veren'i fark et. 'Her şeyde, her şeyde bir çatlak var
Işık, işte oradan içeri sızar'
Bırak, ışık girsin içeri."
Hakan Sarıpolat 'ın bir gün karşımıza bir öykü kitabı ile çıkacağı da onu az-çok tanıyan bilen insanlar için o kadar kestirilebilir bir şeydi... Çünkü o, yazarlığa giden bu süreci gözlerden uzak yaşamadı... Tam tersi, yazılarıyla,
