Unutma dersleri'ni hayatımın en karanlık senesinde, en kötü hislerle savaşırken keşfettim. Zamanın her şeyi geçirebileceğine, her acıyı bir şekilde hafifletebileceğine inancımı kaybetmek üzere iken sipariş ettim kitabı. fakat evde olmadığım için bayağı uzun bir süre sonra okuyabildim. Kitabı okuyup bitirdikten sonra sihirli bir değnekle yaşadıklarımı unutmayı tabii ki beklemiyordum. fakat umut bu, yok desen de oralarda bir yerlerde olduğunu bilirsin. kitap aslında hepimizin bildiği ama birinin zaman zaman bize hatırlatmasını istediğimiz gerçeklerle dolu. aşk acısıyla başa çıkamayan Feribe'nin mazi imha merkezi diye bir yer keşfetmesnin sonucunda olanlar anlatılıyor. gerçekten nasihat alacak kadar, bir şeylerden ders çıkaracak kadar hayatla bağınız kopmamişsa bu kitap acının azıcık da olsa üstesinden gelmenizi sağlayabilir. kim bilir belki kendinizi affedersiniz.
Ve kitabı bitirdiğimde bana aci veren şeyin üzerinden çok zaman geçmişti, bugün artık o kadar acıtmıyor mesela. kitapta dediği ve hepimizin de bildiği gibi, geleceğe kaygı duyup, geçmişteki kendimizi suçlayıp bir yol katedemeyiz. olan oldu, şimdi yepyeni hatalar yapma vakti
