Büyük şehir, yeni bir günün sabahına her zamanki gibi biraz hüzünlü, kararsız ve
biraz dalgın...
.
Uyandım diyemeyeceğim. Çünkü uyumamıştım.
Karmakarışık düşünceler içindeyim.
.
Neden? Neden bunlar? Her sabah hep bu alışageldiğimiz şeyleri yapmak niçin?
Bu yemelerin, içmelerin, bu soyunup giyinmelerin hiç sonu gelmeyecek mi?
İsyanım gitgide artıyor, hıncımı bütün insanlığın yüzüne haykırmak arzusuyla dolup taşıyorum.