Öte yandan öyle geliyordu ki, hiçbir şeyi ve hiç kimseyi sevemeyişiydi onu daha önce hasta yapan.
Sayfa 95Kitabı okudu
Onlarda bulunup kendisinde eksik olan bir şey vardı, bu yüzden imreniyordu onlara, bu insanların hayatlarına verdikleri öneme, sevinç ve korkuları coşkuyla yaşamalarına, o bitip tükenmeyen sevdalanmalarındaki ürkek, ama tatlı mutluluğa imreniyordu
Sayfa 81Kitabı okudu
Bizim gibiler belki sevemez. Çocuk insanlar yapabilir bunu; bu, onların gizidir.
Sayfa 78Kitabı okudu
Aynı zamanda hem sevip hem aşağıladığı insanların çocuksu ya da hayvansı bir yaşam sürdüğünü görüyordu. Çalışıp didindiğini görüyordu onların; karşılığında ödedikleri ücrete hiç de değmeyecek nesneler uğrunda, para pul, küçük hazlar, küçük payeler uğrunda acı çektiklerini, saçlarını ağarttıklarını görüyor, birbirlerine veriştirip hakaretler yağdırdıklarını, bir Samana'nın gülüp geçtiği ıstıraplardan dolayı ah vah ettiklerini, bir Samana'nın hiç duyumsamadığı yokluk ve yoksunluklardan etkilendiklerini görüyordu.
Sayfa 75Kitabı okudu
Yazmak iyidir, ama düşünmek daha iyi; akıllılık iyidir, ama sabretmek daha iyi.
Sayfa 71Kitabı okudu
Herkes alıyor,herkes veriyor, hayat böyle.
Sayfa 70Kitabı okudu
"Peki ama, nedir senin öğretileriden ve öğretmenlerden öğrenmek istediğin ve sana öğretmenlik edenlerin bir türkü sana öğretemediği?" Ve şu yanıtı verdi soruya: " Hikmetini ve içyüzünü öğrenmek istediğim şey, Ben'di. Kurtulmak, alt etmek istediğim şey, Ben'di. Ama alt edemedim, sadece saklanıp gizlendim. Doğrusu, dünyada benim bu Ben'im kadar, bu yaşıyor olduğum, başkaları gibi ve başkalarından ayrı biri olduğum, Siddhartha olduğum bilmecesi kadar kafamı başka hiçbir şey kurcalamadı. Ve dünyada kendim kadar, Siddharta kadar az bildiğim başka hiçbir şey yok!"
Sayfa 47Kitabı okudu
Çünkü düşünmek nedenleri bilip tanımak demekti, ancak bu yoldan duygular bilgilere dönüşür ve yitip gitmeyerek bir varlık kazanır, içlerindeki özü ışıyarak çevrelerine yansıtırdı.
Sayfa 46Kitabı okudu
Mariabronn manastırının girişindeki zarif çift sütunların sırtında taşıdığı yarım daire biçimindeki kemerin önünde, yolun hemen üstünde bir kestane ağacı vardı; kardeşlerinden ayrı düşmüş, güneyin bir çocuğu; çok zaman önce Roma'ya yaptığı hac ziyaretinden dönen bir hacı tarafından alınıp getirilmiş buraya, koca gövdesiyle soylu bir ağaç.
Sayfa 7Kitabı okuyor
"Dünya bu kadar ölüm ve dehşetle dolu olduğundan, tekrar tekrar kalbimi teselli etmeye ve cehennemin ortasında büyüyen çiçekleri toplamaya çalışıyorum."
—Hermann Hesse
İnsanın yazgısını ve bu dünyadaki görevini yalnızca istekler belirlemez sanırım. Başka şeyler, önceden takdir edilmiş kimi şeyler de rol oynar bu konuda.
Sayfa 11Kitabı okuyor
...kendi isteklerim konusunda pek doğru dürüst bir fikrim yok.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Ne var ki, bilgin kişiler dışında manastırdaki dostları parmakla sayılacak kadar azdı, kibarlık ve soyluluğu çevresindekileri üşüten bir hava gibi kendisini sarıp sarmalıyordu.
Sayfa 10Kitabı okuyor