Gülçin
@heyfifthfire
Madem ipler koptu, intihar edeceksek; Yaşayarak edelim.
Mersin Üniversitesi
15 Ocak
10 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
344 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
69 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Şer gibi görünen şeylerin tamamı geçicidir. Musibetlerin hepsi fanidir. Geçici olan şeylerse hakikatte yok sayılırlar. Zira sonsuzun içindeki sınırlı herhangi bir şeyin hükmü sıfırdır. Tolstoy, "Güzellik nedir" şeklindeki bir soruya, "Sonsuz içerisinde çatışma oluşturmayan şeydir" diye cevap verir. Sonsuz içerisinde telafi edilen hiçbir acı da hakiki değildir. Oluşan bir negatiflik, bin yıl sürdükten sonra pozitife döndüyse ve o olumluluk sonsuza dek kalıcıysa, şimdiki negatifliğin de hakiki bir varlığı yok demektir. Nietzsche der ki; "Dünyaya zaman sona ermiş gibi bakın, bükülmüş olan her şey size düz görünecektir."
Sayfa 170Kitabı okudu
Yarın ve öbür gün acıkacağım diye bugünden mideye yemek doldurmak nasıl fayda vermez ve hatta sağlığı bozarsa, gelmemiş günlerin dertlerini bugünden çekmek de öyle anlamsız ve zararlıdır. Şimdi durmadan su içmek, yarınki susuzluğu gidermez, şimdi hızlı hızlı nefes almak, bir dakika sonraki nefes alma ih- tiyacını ortadan kaldırmaz. Öyle de geçmiş ve gelecekteki acılı zamanları düşünüp şimdiye ait sabrı kullanmak, o acıları hafifletmeyeceği gibi, şimdi yaşanan dertlere karşı da dayanma gücünü zayıflatır.
Sayfa 49 - HayykitapKitabı okudu
Her güzel, daha güzeline nazar edildiği zaman çirkin, her mutluluk daha büyüğüyle kıyaslandığı zaman mutsuzluk olur. Konfüçyüs der ki, "Kimi mutluluğu yukar da arar, kimi de aşağıda. Halbuki mutluluk insanla aynı hizadadır."
Sayfa 24Kitabı okudu
Bilginlerin dediğine göre uzayda bir nokta halinde olan bu küçük dünyaya o kadar uzak yıldızlar vardı ki, bu hareketsiz ve ebedi ışık kemerinin altında gecenin gölgeleri belirginleşip koyulaştı.
Zamanların en iyisiydi hem de en kötüsü. Akıl çağıydı, hem de budalalık çağı. İnanç çağıydı aynı zamanda, hem de inkâr çağı. Bir taraftan aydınlık, bir taraftan da karanlık bir mevsim yaşanıyordu. Umudun baharıydı, yeisin kışı. Her şeyimiz vardı ama hiçbir şeyimiz yoktu. Hepimiz doğruca cennete gidiyorduk, hem de cehenneme. Kısaca o çağ bu devre öyle benziyordu ki sesi en çok çıkan otoriteler iyisiyle kötüsüyle ikisinin mukayesesinin, sadece üstünlük bağlamında yapılmasında ısrar ediyorlardı.
"Küçük çocuklar gibi olmazsanız, göklerin egemenliğine asla giremezsiniz. "
Sayfa 138Kitabı okudu
"Haydi git Vanya, erteleme. Kıvılcımı söndürmezsen, ateşi zapt edemezsin."
Sayfa 114Kitabı okudu
"Beni hiç düşündün mü?"
"Her dakika, her saniye," diye cevap verdim kendi onun kollarına tamamen bırakarak. Beni ona çeken bir şeyler vardı.
Tıpkı eskisi gibi aynı tutku, aynı ateşle öptü beni. Aramızdaki bağ hâlâ ilk günkü gibi güçlüydü. Gerçek olan buydu.
Sayfa 166Kitabı okudu
Bence insanlara hükmetmek arzusu manasızdır... Etrafımız o kadar çirkefle dolu ki, temiz kalmak için bir tek çare kendi dünyamıza çekilmek ve muhitle, hiç olmazsa manen, alakamızı kesmektir!
Sayfa 147
‘ Hayat dediğin başka nedir zaten? Ben şuna inanıyorum ki, üç buçuk günlük ömrümüzü kendimize zehir etmemek için ne mazideki hayatımıza ve kaçırdığımız fırsatlara ne de istikbalin olmayacak hülyalarına kulak asmayarak bu günümüze hapsolup yaşamalıyız. ‘
Sayfa 73
Hiçbir şey istemiyorum. Hiçbir şey bana cazip görünmüyor. Günden güne miskinleştiğimi hissediyorum ve bundan memnunum. Belki bir müddet sonra can sıkıntısı bile hissedemeyecek kadar büyük bir gevşekliğe düşeceğim. İnsan bir şey yapmalı, öyle bir şey ki... Yoksa hiçbir şey yapmamalı. Düşünüyorum: Elimizden ne yapmak gelir? Hiç!... Milyonlarca senelik dünyada en eski şey yirmi bin yaşında... Bu bile biraz palavralı bir rakam.
Sayfa 14