Sabret, gönül, sabret sakın isyan etme
Bir gün elbet bitecek bu çile, isyan etme
Dört kitaptan başlayalım istersen, gel, söze
Or'da öyle bir isim var ki kuldan öte
Kuldan ziyade
Onu düşün, ona sığın o senden öte
Benden ziyade
Bir ben var ki benim içimde: Benden öte
Benden ziyade
Bir sen var ki senin içinde: Senden öte
Senden ziyade
"Evet çocuklar, ben gidiyorum diye, ıspanak yememek, süt içmemek, arabanın önünde oturmak falan yok. Evet uzaklara gidiyorum ama gözüm ve gönlüm daima üzerinizde olacak."
Beni istenilen yere çekip götürmek ne kolay? İrademi bu hususta kullanmaya hiç alışmamışım. Sonra bu unutmak… Ah, bu manasız dalgınlık! Birdenbire dünyayla alakam kesiliyor ve ben boşluklarda uçmaya başlıyorum…
Herkes ne diyecek?.. Fakat bu âna kadar herkesten ne gördüm ki… Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı?