HANDE tekrar paylaştı.
Her şeyi kafama takar oldum. Kafamsa hiç takmıyor beni!
Sayfa 4 - Gökhan ÖzcanKitabı okudu
...onu bulanlar gözlerinde donup kalmış bir acının yanı sıra, hiç gerçekleşmeyecek bir umudun belli belirsiz iyimserliğini de göreceklerdi..
Okur Takip Önerileri
Parmak uçlarımı öperdin. Üşüdüğümde nefesinle ısıtırdın.
Adını aşk sandığın bir kadın bedeni ile mesafeler yığdın önüme, sana ulaşamamam için.
Ne senden öncesi ne senden sonrasının esamesi yok. Ayrılık ile insan aşkını hissedenmiş aslında. Aşkın en keskin hali ayrılıkla yaralarmış, esir alırmış insanı.
Ne garip, sen en çok benim yanımdayken bana uzaktın.
Tarifsiz bir saadetti benimki. Güzeldi. Dikenin gülü kadar masum olmasa da yaşattığın zorluklara rağmen seninle olmak güzeldi.
HANDE tekrar paylaştı.
“Sana seni seviyorum diyemem belki ama kalabalık bir ortamda gülerken ilk senin gözlerine gülümserim ve eve giden kısa yolu seninle birkaç adım fazladan atabilmek için uzatırım. Bazen de bilerek adresi kaybederim. Bilmem ki anlaman için bazen elimi kaybeder, elinde ararım. Bazen de ezbere bildiğim şarkının nakaratında saçmalarım. En güzel kelimelerle kurduğum cümlenin devrilmesini seyrederim. Konuşurken aniden bir kekeme oluveririm. Bazen de yağmurlu havada şemsiyeyi başımız yerine yağmur ıslanmasın diye tutarım. Kaybolur ayaklarım, aniden topallayarak sana yaslarım omzumu, anla ama sana seni seviyorum diyemem, anla. Hadi elimi tut, gökyüzü bulutlardan düşüyor.”
Kader Çakır
Sayfa 58Kitabı okudu
‘’Başka bir eli avucunun içerisine alacaksın diye ellerim seni terk etti. İkna edemedim.”
Aşka aşık adamların oltalarına takılan masum balıktır aşık kadınlar. Ahmakça avlanır,canından olurlar.
Gülerek, sohbet ederek dalgalanan bir insan kalabalığının ortasında ben kendi kendimi arıyordum, içimdeki o yitik insanı arıyordum.
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.