Benim hayatım, benim kurallarım!
Benim hikâyemde kahraman yoktu. Kaybettiklerim de oldu, vazgeçtiklerim de. Unuttuklarım da oldu, unutmak istemediklerim de.
....
Ben artık her şeyi geride bıraktım. Kim benden şikâyetçiyse nedenini kendine sorsun. .....
Ve lütfen herkes çektiğim çizgileri aklında tutsun. Geçmişime kapılarım kapandı. Bir zahmet herkes bıraktığım yerde dursun.
İçimden dökülenleri toplayıp yazıyorum bu sözleri,
İçimi dökmeye ne gerek vardı dimi?
Hiç hayal edip yazamaz mıyım sanki ayrılık denilen bu illeti…
Hangi özlem geri de bırakıp gider böyle tüm duygu ve düşünceleri,
Biliyorum…
Sevmemeliydim Seni!
Çünkü biz hiçbir zaman biz olamazdık,
Ve sen hiç sevemezdim her şeyin üzerinde beni…
Kendini kandırmak böyle bir şey olmalı!
Sana yazdığım uçsuz bucaksız şiirlerden atıyorum kendimi…
Korkma, senin için öldürmedim düşüncelerimi,
Baktım olacak gibi değil sensizliği sevmeyi denedim…
Daha sonra hiçbir teni sensizlik kadar sevemedim!
Gittin gideli hiçbir güneşe ısınamadım…
Hiçbir eli sımsıkı tutamadım…
Sana benzeyen birini görsem bile sen misin? Diye soramadım…
Kimseyi Yerine Koyamadım!
Ayrılık kondu adımız;
Boynumu büktüm yüzüne bakamadım…
Ben hiç sevmedin mi? Diye soramadım!
Kendimde buldum seni; Kızamadım…
Ağladım, sessiz ve derinden oldu;
Gözyaşlarıma dokunamadım…
Senin eserindi yanaklarımdan silip atamadım…
- Mustafa Hazırcı
Kitapları sevmeyen insanları da sevemedim hiçbir zaman...
Sabahattin Ali
