Felakete doğru hızla ilerliyor insanlık. Gözünü hırs bürümüş, altını üstüne getiriyor dünyanın. Nefes alacak yerimiz dahi kalmayacak bu gidişle. Peki insan, ne yapmalı bunca fenalığın içinde? Mahir Ünsal Eriş, "İnsan, değil sevmenin, dünyanın sonu gelmeyecek sanıyor sevince." der. Sevin! İnsanları, ağaçları, toprağı, dünyayı öyle bir sevin ki sonu gelmesin hiçbir şeyin...