Hatice Kübra Selvi
@hkselvi
️
MSKÜ-Ceng
İstanbul
İstanbul, 2000
9 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"Neden? Neden böylesiniz?" Olanla yetinerek, aramadan, düşünmeden yaşanılsın diye yaratılmış bir dünyada yalnızdı.
Sayfa 187Kitabı okudu
- Tutamak sorunu dedim. Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır.
Sayfa 183Kitabı okudu
Olmuyordu. Huzurunu yaşadığı günde bulamayan insana kurtuluş yoktu...
Sayfa 175Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ona en sevdiği ressamı sordum.
- Van Gogh, dedi.
- Neden?
- Kulağını kesebilmiş; sol kulağını. Bunu yapan ilk adam o. Sustu. Az sonra değişik bir sesle,
- Ama o bile eksik adamdı. Tımarhanedeyken yaptığı kendi portresinde insanlara yüzünün kulaksız yönünü gösteremedi. Tam adam yok!
Sayfa 157Kitabı okudu
- Ne bileyim ben. Onları oldukları yerde bıraksana! Günde bir buçuk saatimizi yanlarında harcadığımız yetmiyormuş gibi bir de kafamızda mı gezdireceğiz?
Sayfa 135Kitabı okudu
Belki de insanlar kendi kendilerini düşünmek, hayaller kurmak için yeteri kadar yalnız kalamadıklarından anlayışsız oluyorlardı.
Sayfa 130Kitabı okudu
İnsanlarda anlayamadığı bir şey de gazete okumalarıydı. Neden her sabah içlerini karartmak gereğini duyuyorlardı acaba?
Sayfa 121Kitabı okudu
"İnsan geçmiş bir olayı kafasından kazıyıp attığını sanıyor. Değil. Tortuya benzer bir kalıntı var."
Sayfa 97Kitabı okudu
Geçenler avcuna para bırakıyordu. Birden anladı. Dilencinin niye beş gün gelip iki gün gelmediğini, niye hep bu vakit burada olduğunu artık biliyordu. Güldü. Yaman adamdı bu dilenci. İnsanların işten dönerken ucuza huzur satın aldıklarını biliyordu. Cumartesileri, pazarları gelmiyordu.
Sayfa 54Kitabı okudu
(...) Akşamları elinizde paketlerle dönersiniz. Sizi bekleyenler vardır. Rahatsınız. Hem ne kolay rahatlıyorsunuz. İçinizde boşluklar yok. Neden ben de sizin gibi olamıyorum? Bir ben miyim düşünen? Bir ben miyim yalnız? "
"Bugünkü benim son aldanışım olmayacak. İnsanlara güveniyorum."
Sayfa 45Kitabı okudu
Taksim demişler buraya, yollar ayrılıyor diyedir.
Sayfa 44Kitabı okudu
İşte insanoğlunun bir yığın süfli işi vardı.
Sayfa 38Kitabı okudu
"Seveceğini sandığı insanlar bunlar mıydı?"
Sayfa 24Kitabı okudu
- Doğru, hep başkayız. Ayak bastığımız her yer dünyanın merkezi oluyor. Her şey bizim çevremizde dönüyor...
Sayfa 20Kitabı okudu
Yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyordu?
Sayfa 16Kitabı okudu
" ve buradan çıkaracağımz ders: 'Göründüğün gibi ol' - ya da daha basit bir şekilde söylemek gerekirse: 'Kendini başkalarına göründüğünden ya da görünebileceğinden farklı biri olarak görme ki, başkaları da seni başkalarının gözünde başka biri olmaya çalışan başka biri olarak görmesin.' "
Sayfa 73 - Can YayınlarıKitabı okudu
"ve buradan çıkaracağımız ders: Ah, 'dünyayı döndüren şey sevgidir, sevgi!' "
Sayfa 72 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Lütfen bana hangi yolu izlemem gerektiğini söyler misiniz?"
"Bu, nereye gitmek istediğine göre değişir," dedi Kedi.
"Aslında nereye gittiğim pek önemli değil..." dedi Alice.
"O zaman hangi yolu izlersen izle, fark etmez" dedi Kedi.
"...bir yere varayım yeter," diye tamamladı Alice sözünü. "Ah bundan kuşkun olmasın, kesinlikle bir yere varırsın, tabii eğer yeteri kadar yürürsen."
Sayfa 49 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Saman alevi değil, zaman alevi olmalı."
Sayfa 173Kitabı okudu
Biz her şeye,
esirgeyen ve bağışlayan,
çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan,
hep esirgeyen ve hep bağışlayan
rabbin adıyla başlayan adamlarız anna.
