Bir işçi ölümünün “dayanılmaz hafifliği”
Hiçbir işveren gelecek ölümünün ayırdında, hele de ölmekte olan bir işçi istemez. İşçi ölmeyeceğini sanmalı, hiç ölmeyecekmiş gibi çalışmalı ve -hadisin aksine- yarın ölebileceğini düşünmemelidir. Çünkü ölüm düşüncesi, işçiyi verimlilikten alıkoyabilecek dervişane bir atalete sebep olabilir ya da işçide yaşamını önemseme yanılsaması yaratabilir ki
✍️ İSVEÇ TÜRKİYE'NİN İSTEKLERİNİ YERİNE GETİREMEZ
İsveç, Türkiye’nin terör örgütleri ile ilgili isteklerini yerine getirebilir mi?
Doğrusu bu ihtimal hayli zayıf görünüyor. Çünkü İsveç’in PKK ile kurduğu çarpık ilişki bir hükümet sorunu değil, devlet politikası, İsveç devletinin varoluş kodlarına işlemiş bir tutum. Dolayısı ile İsveç’in
_Atatürk_ İktisat, ingiliz'in çekilmesi, Lenin, Şapka...
_İzmir İktisat Kongresi Açış Söylevi -1923_
_Ekonomi demek, her şey demektir. Yaşamak için, mutlu olmak için, insan varlığı için ne gerekse onların tamamı demektir. Efendiler, tarih, milletlerin yükselme ve düşmesi sebeplerini ararken birçok siyasî, askerî, sosyal nedenler bulmakta ve saymaktadır. Fakat bir milletin doğrudan doğruya hayatıyla,
Özdeyişler - Filozoflar
_Büyücü elini şıklattı, fakirlik yok oldu; büyücü bir kez daha elini şıklattı, savaşlar yok oldu. Politikacı elini şıklattı; büyücü yok oldu.
_Halinize şükredin, zira Allah sizi Amerika, İsviçre ya da Fransa gibi bir ülkede yaşayan, her türlü sosyal hakka sahip, mutlu ve huzurlu zengin bir kâfir olarak da yaratabilirdi.
_Yücelmek için özür
Seneca - Cicero - Felsefe Okulları
_Lucius Seneca_
_Ölçüsüz isteklere kapılmış, kibirle başkalarını hor görmüş, zorbalıkla zaferler kazanmış, kalleşçe ihanet etmiş, namussuzca kazanç sağlamış, sınırsız bir açgözlülük göstermiş, utanmazca savurganlıklar yapmış kişi, kaçınılmaz olarak korkar kendi belleğinden.
_Korkunun sebebi bilgisizliktir.
_Hayatını kaybetmekten daha acı bir şey
Memleketimin kökleri
"İşte okumak istiyorum bende ama..." . Sustu. Neler geçti içimden neler alevlendirdi öfkemi anlatsam...
Anlatsam susar tüm politikacılar.
Toprağa gömer kafasını bağnaz kafalar. Kapar çenesini cehalet.
Devam etti:
"Ama evde kitap yok hiç."
İşte gerçekleşti yine. Yeniden başladı ve yeniden bitti savaş. Yeniden yıkıldı millet yeniden kuruldu sonra.
Olmamalı dedim kendimce. Benim milletimin evlatları nasıl kitapsız kalır? Nasıl nefes almaya paralı derler onlara, nasıl? Sitem dolu saatler ardalandı bünyemde. Bu sefer gözyaşlarım yerine yüreğim aktı damla damla. Bir kez daha bir parçam akıp gitti, karıştı öksüz sulara. Söz verdim yeniden unutmamak unutturmamak adına. Bu çocuklar kitapsız kalmayacaktı. Bu çocuklar para ile nefes almayacaklardı. Nefes alamadıkları tek bir an olmayacaktı.
Yekpare bir halde bütünsel olarak, optimum faydayla, niteliği yakalayacak seviyeye sağlam bir zeminde yükselmek için, toplumun yapı taşı olan her birey önce insan olma bilincine erişmeli. İnsan akıl sahibi olduğu için ahlaklıdır. Ahlaklı olduğu için diğerleri ile bir arada yaşamayı kabul eder. Aklı kullanma bilinci yoksa ahlakta yokturdur. Yani ahlak hakka yönelik bir açılım sağlar. Hakkı gözetmek için ahlak sahibi olmalı. Akıl kullanılmayınca ahlak refleksi zayıflar ve ölür. Ne olursa olsun diğer bireyi görmezden gelen ne olursa olsun ondan güçlü olmayı hedef edinen bir hayvana sonra da bir canavara dönüşür insan, aklını kullanmayı bırakınca. Akıl ve ahlak ilişkisi de bundandır. İnsan akıl sahibi olduğu için ahlaklı ve ahlaklı olduğu için de adaletlidir. Adaletin önemsizleştiği bir toplumda. Acıyı bireyselliğe indirgemek kaçınılmazdır. Yani bir zorba birini paramparça ederken diğerleri birleşmek yerine kafalarını kuma gömer görmezden gelir. Bu topraklarda bunu yapmayan ahmak olarak görülür...
Yanıtla