Keşke'siz bir yaşam için kim olduğunu ve ne istediğini bilmek yetmez. Varoluşunu, yaşamayı ve paylaşmayı da bilmek gerekir. Düşünürseniz, pişmanliklarınızın çogunun insan ilişkilerinden kaynaklandığını görürsünüz.
"Yağmur dünyanın her yerine aynı dilde yağar. Güneş hep aynı anlama gelir.
Toprak daima topraktır.
Fakat insan başkadır.
Toprağı kıymetli yapan, yağmuru rahmet bilen, suya azizlik pâyesi veren insandır.
Her birimiz bir âlemiz.
Eşref-i mahlukat.
Şahsiyet bunu bilmek ve ona göre yaşamaktır."
Çok dalgın kaldığımı fark eden bir arkadaş "Yine neyin var?" dedi.
"Hiç" dedim. Bu hiç yalnız halimi anlatmak için söylenmemişti. Ağzımdan çıkan bu "hiç" sözü kâinatı vasfediyordu.
Sayfa 7Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Ne istediğimi kendim de bilmiyordum; hayattan korkuyordum. Hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum ama yinede hayattan bir şeyler bekliyordum."
