Bu kitapta Sartre, "soğuk gerçeklik" adını verdiği olgudan bahsetmiş. İnsanlar, kendi için kendi olmak yerine, başkaları için kendi olarak özgürlüklerine pranga vurmaktadırlar. İnsanlar kendi için tercih ettikleri yolu, başkalarının tepkileri ve yönlendirmesiyle terk etmektedirler. Zira bu roman bunun en açık örneği. Olgusal dünyada bizim kim olduğumuzun bilgisi büyük ölçüde başkaları tarafından belirlenmekte. Çoğunluğa karşı aldığımız karar çoğunluk tarafından örselenmektedir. İsmet Özel'in de dediği gibi"İnsanlar ne der diye kahrolası bir put vardır." Biz boynumuzda o putu yıkacak balyozu taşısak da boyun eğmekten, vazgeçmekten öte gitmiyor başkaldırımız.
