Htc
@htcakrc
Pırasa sevmiyorum
Öğretmen
Lisans
Adana
01
73 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bir kez daha, tanıdığımı sandığım insanları hiç tanımamış olduğumu anladım.
Hayat kimse için düz bir çizgiden ibaret değildir.
Bazen ilaç niyetine hayatına aldığın şeylerin seni nasıl zehirlediğini göreceksin.
Okur Takip Önerileri
Htc tekrar paylaştı.
"Hiçbir şey bilmeyen, hiçbir şeyi sevemez. Hiçbir şey yapamayan, hiçbir şey anlatamaz. Oysa anlayan kişi aynı zamanda sever, farkına varır, görür...
Bir şeyin muhteviyatında ne kadar bilgi varsa, sevgi de o kadar büyük olur.
Tüm yemişleri böğürtlenlerle aynı zamanda olgunlaştığını düşleyen kişi, üzümlere ilişkin bir şey bilmiyor demektir." Paracelsus
Sayfa 17 - SAYKitabı okudu
Ben çiçekleri, renkleri, delileri bir de delilikleri severim.
Özdemir Asaf
Kimsenin kendine ait bir bir zamanı yok.
Kimsenin kendi acısı yok,
anısı yok, rüyası yok, arzusu yok...
Şükrü Erbaş
Bütün dinler egoyu terbiye etmek ve belirlemek üzerine kurulmuş tur. Bazı çilekeşlerin kendi bedenlerine eziyet etmeleri, aç kalmaları, cinsellikten uzak bir hayatı tercih etmeleri, mağaralara inzivaya çekilmeleri, nefsi terbiye etmek içindir. Böyle durumlarda ego, insanın içindeki biyolojik taleplerden yana değil, içselleşmiş denetim mekanizmalarından yana karar vermiş demektir. Tanrı buyrukları, peygamber sözleri hep "şeytan" olarak tanımlanan egonun insanı aldatmasını engellemeyi hedefler. İnsanın efendisinin ego değil, Tanrı olmasını sağlamaya yönelik telkinlerde bulunurlar. Bu yüzden de bütün kutsal kitaplar insana bu dünyanın geçici bir sınav yeri olduğunu, dünya zevklerine kapılmaması gerektiğini, asıl yaşamın öbür dünyada olduğunu vurgular ve sürekli olarak ölümü hatırlatır. Çünkü ölüm egoyu da öldürecektir.
"Narsist kişi eleştirildiğinde büyük bir kızgınlıkla tepki gösterir. Eleştirinin yerinde olduğunu narsisizminden dolayı göremediği için, bunu düşmanca bir saldırı olarak görme eğilimindedir. Bu kişi yalnızlık ve korkaklığını narsist bir biçimde kendini büyük görerek ödünlemektedir. Dünya kendisiyse, dışarda onu korkutabilecek başka bir dünya olamaz. Bunun sonucu olarak narsisizmi zedelendiğinde tüm varlığının tehlikeye girdiği duygusuna kapılır. Korkusuna, kendini büyük görmesine karşın, tek savunma yolu tehlikeye girdiğinde korkusu ortaya dökülerek yoğun bir öfkeye dönüşür. Tehlikeyi uygun davranışlarla azaltmak için hiçbir şey yapamadığından öfkesi daha da çoğalır, narsist güvenliği tehlikeye sokan şeyden onu ancak eleştirmenin —ya da kendisinin— ortadan kalkması kurtarabilir."
