ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı
sesin fotoğrafı, boşluğun fotoğrafı
parmak uçlarındaki karıncanın
ruhtaki üşümenin..
ölüm kimseyi bu kadar yalnız bırakmazdı..
incinme değil bu
öfke değil
ah! değil..
ötesi.. çok ötesi..
tam bir yürek çöküntüsü
ruhun taşa dönmesi
aklın büyük yalnızlığı
insana olan inancını yitirme..
hangi hayal hangi hatıranın yerini tutar
bir gövdeden ötekine gölgelenen zamanlar
ey çaresizlikten yapılmış yaşama bilgisi
taşların taşlarla konuştuğu bu yalnızlıkta
insan üzüntüden başka nedir ki..
buradan geçen vatanın çocukları zaafı, aczi ve ümitsizliği burada bırakacak. ötede vatanın havası, hayatı ve saadeti yaşıyor. buradan ötede gözyaşı ve hülya yerine isyan, ateş ve umut var..