Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Hülya Belkıs Can

Hülya Belkıs Can
@hulyabelkis
GAUN/ İF
9 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
"Seviyorum ki sahipleniyorum" deriz belki, oysa sevmek sahiplenmek değildir. Sevmek onun ait olduğu yaşam hakkına saygı duymaktır.
Reklam
Şeytan dünyayı bu yüzyılda süslediği kadar hiç süsleyememişti. Kitap'tan uzak duran dünyanın süslerine aldanacaktır vesselam.
Hayat böyledir işte. Tam bitti derken başlar. Tam hiç umut kalmadı derken kapınız çalınır...

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Hani, alışılmadık bir isteğimiz olur da, onu dile getirdiğimizde "Çocuk olma! " derler ya bize; aslında "mutlu olma!" diyorlar. Çocuk olma! Yani? Büyü. Adam ol. Hayatı ciddiye al. Yarın için kaygı duy. Zamanı saatlere böl ve sürekli bir yerlere geç kaldığını düşün. Acele et. Yemeklerini iyi ye, yatmadan sütünü iç, dişlerini fırçala, büyü ve mutsuz ol.
Olumsuz duygular, acılar ve sıkıntılar, ruhsal anlamda hayatta olduğunuzun emaresidir. Yaşamak kimi zaman acı verir. Bunu öğrendiğinde daha az korkar insan...
Reklam
Başkalarının yapabileceği işleri ve sorumlulukları makul bir gerekçe olmadan yapmak, birine iyilik yapmak değildir. İyilik, ihtiyaç sahibi birini memnun etmektir. Başkalarının yapabileceği sorumlulukları üstlenmek değil...
Sayfa 75
İnsanın düşünce dünyası, toplum içerisindeki konumu, kimliği ve temsiliyeti ne ise tercih edeceği kılık kıyafet de onunla uyum içerisinde olmalı.
Sayfa 124
Kendi iç dünyasında sürekli çatışmaları olan bir insanın, kendisiyle barışık olmayan bir insanın başkalarıyla barışık olabilmesi hayli zordur.
Sayfa 31
"İnsan bu, su misali kıvrım kıvrım akar ya!" demişti Üstad Necip Fazıl... Evet kıvrım kıvrım, aynen su gibi, sabit değil değişken, statik değil dinamik, her gün farklılaşan, gelişen ya da gerileyen, büyüyen, ihtiyarlaşan, düşüncelerinin bir anı başka bir anını tutmayan, aciz ama aciz olduğu kadar da büyüklenen bir varlık.
Sayfa 19
İnsanın kendi öyküsü neyse başkalarının öyküsünü de öyle yorumlar; kendi yarası nereden kanıyorsa başkalarını da benzer yerden yaralı sanırmış.
Reklam
Aile bireyleri evde kendilerini muhafaza altında ve güvenli hissedebilmek için ruhun çağrısına kulak vermeli ve birbirlerine olan o mesafeyi, sevgi sözcükleriyle yürümeye gayret etmelidir.
Sayfa 259
Soğuyan insan ilişkileri aileyi de muhasara altına almış bulunuyor ama yapmamız gereken, geçmişin yasını tutmak yerine insan olmanın özüne sadık kalmak. Bu da evi yeniden sıcak bir yuva olarak tesis edebilmekle olur.
Sayfa 258
Ölmek sanatı hüner ister ve ancak hayatın hakkını verenler güzel bir ölümün de hakkını verebilir.
Sayfa 166
Hayatla bağ kur, onunla dönüş, genişle ve onu genişlet. Ruhunun nefes almasına izin ver. Sevdiklerinin seni görmesine izin ver. Her şey mucize, sen bakmayı bilirsen. Mucizeyi kaçırma. Dur ve seyret. Bu hayattan bir defa geçeceksin.
Sayfa 119
Dostluk bir şeyle, görülecek bir rüya, yürünecek bir yol, paylaşılacak bir yarınla ilgili olmalıdır. Bir şeyi olmayan kişi dünyaya ve insana ne sunabilir ki? Yolu olmayanın yoldaşa ihtiyacı yoktur.
İnsan çağımızda hep yorgun: Oynamaktan, örtmekten, gizlemekten, kendisi olmaya giden yolu yürüyememekten yorgun. Oyuncu benliklerin sahici benlikleri gizlediği gösteri toplumunda, aldığımız alkış kadar var olduğumuzu sanıyoruz.
Sayfa 24
Reklam
Bir yoldaş ara, bir refik'i özle ama bir tarikin de düşünü kur. Yolu düşlemeyene yoldaş nasip olur mu?
Sayfa 18