Öyle yorgun düşmüşüm ki
acının mavzerini taşımaktan
bulanık sular basıyor birden
bütün mevzilerimi
sonra çöle kesiyor içim
Bu alaturga şarkılarda
fena kanıtıyor bazen
sen ey yardım sevenim, ruhumu derde saldın yalnızlığım ağlarken gülenim, nerde kaldın
azimli bir yüreğin yorgun kimyasında mı
sevda denklemlerinin memnû dünyasında mı
her pazartesi âhım kapında helâk olur
her cuma karanlığın kuşları leylâk olur
kâşifin benim gülüm, görmediğin yine ben
bilseydin sana benden bakanı görünmeden
anlardın; her macera tende rü'yet gibidir
oysa sende gördüğüm, sana gurbet gibidir
utangaç bir merhamet saklıyorsun sesinde
sahraya dönüyorum baharın ötesinde
gizlice bir nikâhtır o arzuhal, o kâmet
sensizlik, yollarımda bir değil, bin kıyamet
bu tebessüm rüya mı, bu istifham uğru mu
âh bir çoğaltabilsem yüreğinde ruhumu